அறிவியல் ஆயிரம்

விவரங்கள்

பாண்டி

பிரிவு: சுற்றுச்சூழல்

வெளியிடப்பட்டது: 23 மார்ச் 2021

• அணு உலைகள்
• கதிர்வீச்சு
• ஜப்பான்
• புவி வெப்ப உயர்வு

பத்தாண்டுகளுக்கு முன்னர் ஜப்பானில் ஏற்பட்ட நிலநடுக்கம், சுனாமி பேரலை போன்ற இயற்கை பேரிடரால் கிழக்குக் கடற்கரையை ஒட்டியப் பகுதிகளை புரட்டிப் போட்டது.

அதோடு மட்டுமல்லாமல் புகுஷிமா அணு உலைகளில் ஏற்பட்ட விபத்து நவீன வரலாற்றில் நிகழ்ந்த மிகப்பெரிய Industrial disaster - ஆக கருதப்படுகின்றது. ஜப்பானிய மக்கள் இந்த நிகழ்வுகளை 3/12 என்று அதனை நினைவூட்டும் விதமாக அழைக்கின்றனர்.

இப்போது அந்தப் பகுதியின் நிலை என்ன? இந்த கோரச் சம்பவத்தில் இருந்து உலகம் கற்றுக் கொண்ட பாடங்கள் என்ன? மக்கள் அங்கு மீண்டும் குடியேற முடியுமா? என பல்வேறு கேள்விகள் இருக்கின்றன.

சுருக்கமாக அந்த வரலாற்று நிகழ்வுகளைப் பார்ப்போம்,

அணு உலை விபத்து:

2011ஆம் ஆண்டு மார்ச் 11, அதிகாலை 2:46 மணியளவில், ஜப்பானின் Sendai என்ற நகரின் மத்தியில் நிலநடுக்கம் (9.0 magnitude) ஏற்ப்பட்டது. நகரின் பல கட்டிடங்கள் வீடுகள் அதிர்ந்து பாதிப்புக்குள்ளாகின. நிலநடுக்கத்தின் தாக்கம் அந்நாட்டின் வடகிழக்கு கடற்கரையில் அதிகாலை 3:42 மணி அளவில் சுனாமி ஏற்ப்பட்டது.

சுமார் 62 அடி உயரத்தில் கடல் அலைகள் உயர்ந்து வீசியது. சுனாமியின் தாக்குதல் 240 மைல்கள் அளவில் கடற்கரையையும் நிலப்பரப்பையும் சேதப்படுத்தியது. இதில் இருபதாயிரம் மனித உயிர்கள் பலியாகியுள்ளன, சில ஆயிரம் மக்கள் இதுவரையில் கண்டுபிடிக்கப்படவில்லை.

மனித உயிர்கள் மட்டுமல்லாமல் பிற உயிரினங்களும் பலியாகின. ஏறத்தாழ 42,000 மக்கள் தங்கள் சொந்த இடங்களை விட்டு குடிபெயர்ந்து இருக்கிறார்கள். பத்தாண்டுகள் ஆகியும் அம்மக்களை மீண்டும் தங்களது சொந்த இடங்களுக்கு திரும்ப அரசு மறுத்திருக்கிறது. ஜப்பானிய வரலாற்றில் இதுபோன்ற மிகவும் சக்திவாய்ந்த நிலநடுக்கம் இதற்கு முன்னர் பதிவாதியது இல்லை என்றே தரவுகள் தெரிவிக்கின்றன.

சுனாமி பேரலையின் தாக்குதலுக்கு புகுஷிமா - டாய்ச்சி அணுவுலையும் (Fukushima Daiichi nuclear power station) சேதமடைந்தது. அணு உலை அமைந்திருக்கும் இடம் புகுஷிமா மாவட்டத்தில் உள்ள Tomoka - Naraha எனும் இரண்டு நகரங்களின் மத்தியில் கடற்கரை பகுதியில் அமைந்துள்ளது.

சுனாமி ஏற்பட்ட அடுத்தடுத்த நேரத்தில் (அதிகாலை 3:30) அணு உலையின் உள்ளே (Power failure) மின்சாரம் தடைபட்டது. மின்சாரம் தடைப்பட்டால் அணு உலையின் ஜெனரேட்டர்கள் ஓடத் தொடங்கி அவசரகால மின்சாரத்தை கட்டுப்பாடு அறைக்கும் குளிரூட்டும் சாதனங்களுக்கும் செல்லும்.

கடல் நீர் உள்ளே புகுந்ததால் அலகு 1,2 இவ்விரண்டிலும் மின்கலங்கள் மொத்தமாக செயல் இழந்து விட்டது. இதனால், குளிரூட்டும் கருவிகள் செயல் இழந்தது. அணு உலையின் யுரேனியம் சுவர்களில் ஏற்படும் வெப்பம் சுழற்சி முறையில் வெளியேற்றம் நடைபெறவில்லை.

வெளியில் இருந்த Heat exchanger வேலை செய்யும் சூழல் இல்லாததால் Reactors pressure vessel (RPV) களில் அதிகப்படியான நீராவி உருவாகியது இது மேலும் அதிகப்படியான அழுத்தத்தை reactors உள்ளே ஏற்ப்படுத்தியது.

விளைவு அணு உலையின் ஒட்டுமொத்த ஓட்டமும் நின்றுவிட்டது, மிகப் பெரிய விபத்து. (a catastrophic failure) ஆனால், மூன்றாவது அலகில் 30 மணி நேரங்களுக்கு மின்கலங்கள் கட்டுப்பாடு அறைக்கு மின்சாரத்தை கொடுத்திருக்கிறது.

அன்றைய இரவு 7:03 மணி அளவில் அணு உலையில் அவசரகால பிரகடனம் செய்யப்பட்டது. 7:30 மணிக்கு fuel rod வெடித்ததில் வெப்பநிலை 2800°C க்கு உயர்ந்தது. அதனைத் தொடர்ந்து சுற்றுவட்டப் பகுதியில் உள்ள மக்களை வெளியேற அறிவிப்பு வெளியிட்டார்கள். உடனடியாக 20 கிலோமீட்டர் பரப்பளவில் மக்கள் வெளியேற்றப்பட்டனர்.

மார்ச் 12 ஆம் தேதி, நிலநடுக்கம், சுனாமி ஏற்பட அடுத்தநாள் மதியம் 3:30 மணிக்கு அணு உலையின் ஒன்றாவது அலகில் உள்ள reactors containment -ல் ஹைட்ரஜன் வெடித்து சிதறியது. வெடித்து சிதறிய ஹைட்ரஜன் காற்றுடன் கலந்து எரியத் தொடங்கியது.

உலையின் உள்ளே வெப்பநிலை உயர்ந்தது. ஒன்றாவது அலகின் Corium, fuel and control rods முற்றிலுமாக சேதமடைந்தது. இந்த தாக்கம் மே மாதம் வரையில் இதனுள் 1.8 MW அளவில் வெப்பம் உள்ளே இருந்தது. அணு உலை அலகு 2 மற்றும் 3 அதன் உற்பத்தி தடைபட்டு உலைகள் செயலிழந்தது.

இது சமீபத்திய வரலாற்றில் நிகழ்ந்த மிக மோசமான ஒரு அணு உலை விபத்து என்று கூறினார்கள். அதில் மற்ற இரண்டு அலகுகள் 4,5 உடனடியாக நிறுத்தப்பட்டது.

ஜப்பானில் மின்சார சேவைகள் வழங்கும் Tokyo Electric Power Corporation (TEPCO) என்ற அமைப்பு தான் ஜப்பானில் அணு உலைகளை கண்காணித்து வருகிறது. அணு உலை விபத்து தொடர்பான சுயாதீன விசாரணையில், அந்த விபத்துகள் நிலநடுக்கம்/சுனாமியால் ஏற்பட்டது அல்ல அங்கு பணியாற்றிய ஊழியர்கள் தவறாக முறையில் இயக்கியதே காரணம் (as human made error) என்றது. அதன் விளைவு பாதுகாப்பு வழிமுறைகளை சரியாக கையாளவில்லை என்றது.

பாதிப்படைந்த அணு உலையின் உள்ளே 900 டன் சிதைவடைந்த யுரேனியம் இன்னமும் உள்ளே தான் இருக்கிறது. இதன் கழிவுகள் அகற்ற மேலும் முப்பது முதல் நாற்பது ஆண்டுகள் வரை ஆகலாம் என்று கூறுகிறார்கள் நிபுணர்கள். அணு உலையை சுற்றியுள்ள இடிபாடுகளை அகற்றுவதற்கு ஆரம்பத்தில் ஒரு நாளைக்கு 4000 ஊழியர்கள் என்றளவில் பணி அமர்த்தி அகற்றினார்கள்.

அதற்கென கதிர்வீச்சு தாக்காத உடைகள் கால்களில் மூன்று அடுக்காக துணிகள் என்று முழுமையான பாதுகாப்பு முறைமைகள் கையாளப்பட்டது. சிதைவடைந்த யுரேனியம் அங்குள்ள கான்கிரீட் சுவர்கள் மீதும் கலந்திருப்பதால் அவற்றை அகற்றுவது மிகவும் கடினமானச் சவாலாக இருக்கிறது.

இதனை அகற்றுவதற்கு மனிதர்களை உள்ளே அனுப்புவது சிக்கலான காரியமாக இருப்பதால் அங்கே ரோபோக்கள் உதவியுடன் யுரேனியம் கலந்த தண்ணீரை அகற்ற இயந்திரங்களை உள்ளே அனுப்பினார்கள். எனினும் அணு உலையின் கதிர்வீச்சு தண்ணீர் இன்னும் வெளியே எடுக்க முடியவில்லை என்பதே உண்மை.

அணு உலையின் அருகிலுள்ள இடங்களில் எங்கெல்லாம் நிலத்தடி நீரில் கதிர்வீச்சு கலந்திருக்கிறதோ அதை சுமார் 1000 மிகப்பெரிய கன்டெய்னரில் டேங்குகளில் சேமித்து வைத்திருக்கிறார்கள். Advance liquid processing system என்ற முறையில் சுத்திகரிப்பு நடைபெற்றது. இதன் மொத்த கொள்ளளவு 1.34 மில்லியன் டன்கள் ஆகும். இது முழுமையாக நிரப்புவதற்கு 2022 வரை ஆகலாம் என்றால் எவ்வளவு பாதிப்புகள் ஏற்பட்டிருக்கிறது என்பதை நம்மால் புரிந்து கொள்ள முடியும். இதனை சுத்திகரிப்பு (Water Treatment) செய்திருக்கிறார்கள்.

சேதமடைந்தத தரை கீழ் தளத்தின் கதிர்வீச்சு தண்ணீர் கழிவுநீர் சுவர்கள் உடைப்பினால் அருகில் உள்ள கடல்நீரில் கலந்திருக்கிறது. அந்த கழிவுநீர் சுவர்களை இப்போது மூடியிருக்கிறார்கள். அதுவும் ஆயிரக்கணக்கான மண் மூட்டைகளை வைத்து அடைந்திருக்கிறார்கள். இருந்தபோதிலும் அணு உலையின் கதிர்வீச்சு கசிவு சிறிய அளவில் தொடர்ந்து கடலில் சென்று கொண்டு தான் இருக்கிறது என்றது TEPCO.

அணு உலையில் இருந்து சேகரிக்கப்பட்ட கதிர்வீச்சு தண்ணீரை சுத்திகரிப்பு செய்த பின்னர் அதனை பசுபிக் கடலில் கலக்க திட்டம் வைத்திருக்கிறது ஜப்பானிய அரசு. அதில் குறைந்த அளவான டிரிடியம் மட்டுமே இருக்கும் அது உயிரினங்களுக்கு பாதிப்புகள் ஏற்படாது என்றது அரசு. இருந்தாலும் உள்ளூர் மக்களிடமும் மீனவர்களிடம் இதுகுறித்த அச்சம் நீங்கவில்லை.

ஜப்பானில் மின்உற்பத்தி பெறுவது பெரும்பாலும் அணு உலைகளை சார்ந்தே உள்ளது. இங்கு நிலக்கரி, இயற்கை எரிவாயவு, கச்சா எண்ணெய் போன்றவைகள் அதிகம் இல்லாததால் இவைகளை வெளிநாடுகளில் இருந்து இறக்குமதி செய்கிறார்கள். 1960 காலங்களிலேயே அணு உலை மின்சார உற்பத்தியில் தன்னிறைவு பெற தொடங்கியது. ஜப்பான் முளுவதும் மொத்தம் 54 அணு உலைகள் இயங்கி வந்தது. இதிலிருந்து 30% மின்சாரத்தை பூர்த்தி செய்கிறார்கள்.

புகுஷிமா அணு உலைகளும் 1971-75 -ல் கட்டி முடிக்கப்பட்டது. இது அமெரிக்காவின் ஜெனரல் மோட்டார்ஸ் நிறுவனத்தின் GE - boiling water reactors (BWR) என்ற பழைய (year 1960 - design) வகையைச் சார்ந்தது. முறையே ஜப்பானின் Toshiba, Hitachi இரண்டு நிறுவனங்களின் கூட்டு முயற்சியில் நிறுவப்பட்டது ஆகும். அணு உலை அலகு 1 -ன் உற்பத்தி திறன் 460MW. அணு உலை அலகு 2-5 வரை உற்பத்தி திறன் 1100MW ஆகும்.

புவி வெப்பமயமாதல் காலநிலை மாற்றம் குறித்த விழிப்புணர்வு மக்களிடையே ஏற்பட்டபோது, கரியமில வாயு வெளியேறுவதை (CO2 emissions) தடுக்க வேண்டும் என்ற கொள்கை முடிவுகள் பல்வேறு நாடுகளில் எடுக்கப்பட்டது. மின்சார உற்பத்திக்கு பெரிதும் பயன்பாட்டில் இருக்கும் நிலக்கரியை பயன்படுத்தி இயங்கும் அனல் மின் நிலையங்களை படிப்படியாக குறைத்து மாற்று எரிசக்திக்கு மாறுவது என்ற திட்டங்கள் வகுக்கப்படும் போது அதில் புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றலை முன்னிறுத்துவது அதோடு net zero emissions என்று வகைப்படுத்தப்படும் அணுஉலைகளுக்கு மாறுவது என்பதும் அதிகம் பேசப்பட்டது.

அணு உலைகளில் விபத்து ஏற்பட்டால் அதன் விளைவுகள் எப்படி இருக்கும் என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும். இதற்கு நம் முன்னே இருக்கும் சாட்சியங்கள் செர்னோபில் நகரில் நடந்த அணு உலை விபத்து, ஜப்பான் புகுஷிமா அணு உலை விபத்துகள் உதாரணமாக இருக்கின்றன.

உலகின் மூன்றாவது பெரிய பொருளாதாரத்தை கொண்டிருக்கும் ஜப்பான் நாடே அணு உலை விபத்துக்கள் நிகழ்ந்தால் எப்படி கையாள்வது என்பதில் திணறிக் கொண்டிருக்கும் போது. வளர்ந்து வரும் நாடுகளில் இதுபோன்ற விபத்துக்கள் ஏற்பட்டால் இயற்கை / தொழிற்சாலை பேரிடர் மேலாண்மையை எப்படி கையாளப் போகிறோம் என்பது விவாதிக்கப்பட வேண்டிய பொருள்.

புகுஷிமா அணுஉலை விபத்திற்கு பிறகு ஜப்பான் அரசாங்கம் ஏற்கனவே இயங்கிவரும் அணுஉலைகளை படிப்படியாக குறைத்து மாற்று எரிசக்திக்கு மாறப் போகிறோம் அதாவது சூரிய ஆற்றல், காற்றாலை, போன்ற புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல்கள் என்கிற கொள்கை முடிவுக்கு வந்திருக்கிறது.

இதேபோல் ஒரு கொள்கை முடிவை ஐரோப்பிய நாடுகளும் மிகத் தீவிரமாக கையாண்டு வருகின்றனர் குறிப்பாக ஜெர்மனி அரசாங்கம் 2022 ஆண்டுக்குள் மொத்தமுள்ள 17 உலைகளில் 8 உலைகளை நிரந்தரமாக மூடப்போகிறது. மீதமுள்ள உலைகளை 2030 க்குள் மூடிவிட திட்டங்கள் வைத்திருக்கிறார்கள்.

சுவிட்சர்லாந்து மற்றும் ஸ்பெயின் நாடுகள் புதிதாக அணு உலைகள் கட்டுவதில்லை என்று முடிவுக்கு வந்திருக்கிறார்கள். இன்னும் இது போன்ற கொள்கை முடிவுகளை பல நாடுகள் எடுத்து வருகிறார்கள்.

எதிர்காலத்தில் அணு உலை விபத்துகள் ஏற்படாமல் இருக்க அதற்கான கொள்கை முடிவுகள் எடுக்கப்பட வேண்டும்.

கடந்த ஆண்டு நடைபெறவிருந்த ஒலிம்பிக் போட்டிகள் புகுஷிமா பகுதிகளிலும் நடைபெறுவதாக இருந்தது. ஒலிம்பிக் தீபத்தை அணு உலை விபத்து ஏற்பட்ட பகுதியில் இருந்து டோக்கியோ வரை எடுத்துச் செல்லப்படும் என்ற திட்டம் வைத்திருந்தார்கள். கொரோனா பாதிப்பினால் ஒலிம்பிக் போட்டிகள் நிறுத்திவைக்கப்பட்டது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்த கட்டுரை the world- வானொலி நிகழ்ச்சியில் வந்த செய்திகளின் தொகுப்பிலிருந்து எழுதப்பட்டது.

Reference:

1. World nuclear association

 https://www.pri.org/stories/2021-03-11/it-s-been-10-years-fukushima-what-s-it-rebuild-city-doesn-t-exist

- பாண்டி

விவரங்கள்

பாண்டி

பிரிவு: சுற்றுச்சூழல்

வெளியிடப்பட்டது: 27 ஆகஸ்ட் 2020

• சுற்றுச்சூழல்
• புவி வெப்ப உயர்வு

நம் பூமியெங்கும் ஆண்டுதோறும் சுமார் 1°F வெப்பநிலை அதிகரித்து வருகிறது என்பது உண்மை, இதையே புவி வெப்பமடைதல் என்ற கோட்பாட்டின் படி பாரிஸ் ஒப்பந்தம் நிறைவேறியது. வழக்கத்திற்கு மாறாக உயரும் வெப்பநிலையால் பூகோளமே வெப்ப மண்டலமாக உருமாற்றம் பெற்று வருகிறது என்பதை நம் கண்கூடாக பார்க்கிறோம்.

பொதுவாக நமது காலநிலையை நான்கு விதமான பிரிக்கப்படுகிறது. குளிர் காலம், வசந்த காலம், கோடை காலம், இலையுதிர் காலம், இதில் கூடுதலாக 'தீ எரியும் காலம்' என்ற ஒன்றை கலிபோர்னியா மாகாணத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். ஒவ்வொரு ஆண்டும் அங்கு நிகழும் அதிகபட்சமான வெப்பநிலை ஒருபுறம் பதிவாகி அந்தப் பகுதியை வெப்ப மண்டலமாக மாற்றுகிறது, அதே வேளையில் மறுபுறம் காட்டுத் தீ தீவிரமாக உருவெடுத்தது தீயின் கொடூரம் தலை விரித்தாடுகிறது.

பூமியின் அதிகபட்ச வெப்பம்:

100 ஆண்டுகளுக்கு பின்னர் பூமியில் பதிவாகிய அதிகபட்ச வெப்பநிலையான 130° F ஃபேரன்ஹெய்ட் (54.4°C செல்சியஸ்) கலிபோர்னியாவின் மரண பள்ளத்தாக்கில், கடந்த 16ஆம் தேதி ஞாயிற்றுக்கிழமை மதியம் 3:41PM மணிக்கு பதிவாகியது. இது நவீன உலகில் பதிவாகிய அதிகபட்ச வெப்பநிலை என்கிறார்கள் வானிலை ஆராய்ச்சி வல்லுனர்கள்.

1913ஆம் ஆண்டு இதே பகுதியில் தான் 134°F வெப்பநிலை பதிவாகியது. எனினும் 100 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் பதியப்பட்ட இந்த வெப்பநிலையில் சந்தேகம் இருப்பதாக கூறுகிறார் வானிலை ஆராய்ச்சியாளர் Christopher Brut. "1913ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதத்தில் பதிவாகியாக கூறப்படுவது எப்படி என்று தெரியவில்லை, அந்த காலகட்டத்தில் வெப்பநிலையை அளவிடும் தெர்மோமீட்டரில் 130°F தான் அதிகபட்சமாக இருந்தது.

அப்படி இருக்கும் பட்சத்தில் எப்படி 134°F பதிவாகியிருக்கும்?" என்ற கேளிவியை 2016ஆம் ஆண்டே அவர் எழுப்பினார். ஆனால், 2013ஆம் ஆண்டில் பூமியெங்கும் வீசிய வெப்பக் காற்றில் பல இடங்களில் அதிகபட்ச வெப்பநிலை பதிவாகியுள்ளது. குறிப்பாக இதே மரணப் பள்ளத்தாக்கில் 129°F (54°C) வெப்பநிலையும். 2016 ஆம் ஆண்டில் குவைத் நாட்டின் Mitribah என்றப் பகுதியில் 129°F பதிவாகியுள்ளது.

மரணப் பள்ளத்தாக்கு பகுதியை விட பூமியின் பிற்பகுதியிலும் அதிகபட்ச வெப்பநிலை காணப்படுகின்றது. சஹாரா பாலைவனத்தில் தொலைதூர பகுதியில் கூட அதிகமாக வெப்பம் பதியப்பட்டிருக்கலாம் ஆனால், அங்கு வெப்பத்தை அளவிடும் தெர்மோ மீட்டர் கருவிகளையும் வைத்து அளவிடவது சவாலான காரியமாக உள்ளது. மரணப் பள்ளத்தாக்கில் வெப்பநிலையை அளவிட அங்கு தெர்மிஸ்டர் என்ற கருவியை வைத்திருக்கிறார்கள் அதன் தகவல்களை ஒவ்வொரு மணி நேரத்திற்கும் செயற்கைக் கோள்களுக்கு அனுப்பி வைத்து பிறகு வெப்பநிலை கணக்கிடப்படுகிறது.

"மரணப் பள்ளத்தாக்கில் பதியப்பட்ட அதிகபட்ச வெப்பநிலை எந்த ஒரு ஆச்சரியத்தையும் ஏற்படுத்தவில்லை" என்கிறார் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் நகரில் உள்ள Loyola Marymount University -ன் சுற்றுச்சூழல் பேராசிரியர் Jeremy Pal. மேலும் அவர் கூறுகையில், "நமது பூகோளம் ஏற்கனவே வெப்பமானதாகத் தான் காணப்படுகிறது. காலநிலை மாற்றத்தால் இப்போது உள்ள வெப்பநிலையை விட எதிர்காலத்தில் அதிகமாக வெப்பம் பதியப்படவும் வாய்ப்புகள் இருக்கிறது" என்றார்.

WMO என்று அழைக்கப்படும் World Meteorological Organization இந்த ஆண்டில் பதியப்பட்ட வெப்பநிலையை உறுதி செய்தது. சரி அதிகபட்ச வெப்பநிலை கலிபோர்னியா மரணப் பள்ளத்தாக்கில் மட்டும் எப்படி பதிவாகிறது? இந்த கேள்விக்கு மரணப் பள்ளத்தாக்கு அமைந்திருக்கும் அமைப்பை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

கடல் மட்டத்திலிருந்து சுமார் 282 அடி ஆழத்தில் அமைந்திருக்கிறது இந்த பள்ளத்தாக்கு. கலிபோர்னியா நெவாடா இரண்டு மாகாணங்களுக்கு இடையே அமைந்திருக்கும் பரந்து விரிந்த பாலைவனம், சுற்றிலும் மலைகள் சூழ்ந்திருக்கும் பகுதி. வெப்பமான காற்று இந்த பள்ளத்தாக்கு பகுதியின் உள்ளேயே சுழற்றி சுழற்றி சுற்றுவதால் மேலும் அது வெப்பத்தை கூட்டுகிறது.

பொதுவாக ஜூலை ஆகஸ்ட் மாதத்தில் இங்கு காற்றின் வேகமும் அதிகமாக இருக்கிறது. இதுவே அதிகப்படியான வெப்பநிலை பதியப்பட காரணமாக இருக்கிறது. இந்தப் பகுதியை ஒரு மிகப்பெரிய சுற்றுலா தளம் கூட. சுற்றுலாக்கு செல்லும் வாகனங்களில் போதிய அளவுக்கு தண்ணீர் இல்லை என்றால், அங்குள்ள அதிகாரிகள் அந்த வாகனத்தை மரணப் பள்ளத்தாக்கின் வழியே பயணம் செய்ய அனுமதிக்க மாட்டார்கள்.

அனல் காற்றுக்கு புதிய பெயர்:

காலநிலை மாற்றத்தால் உயர்ந்து வரும் வெப்பநிலை இந்த ஆண்டும் ஜூலை மாதத்தை வெப்பமான மாதமாக மாற்றியுள்ளது. வெப்பநிலை பரவலாக பாக்தாத்தில் இருந்து ஜப்பான் செர்பியா வரை ஒரு அளவில் பதிவாகியுள்ளது. இயற்கைப் பேரிடர்களில் வெப்பக் காற்றும் ஒரு அபாயகரமான பேரிடராகவே கருதப்படுகிறது.

1998ல் இருந்து 2017வரை அதிகபட்ச வெப்ப நிலையால் நிகழும் மரணங்களை கணக்கிட்டுப் பார்த்ததில் இதுவரை சுமார் 1,66,000 மக்கள் இதற்கு பலியாகியுள்ளனர். அனல் வெப்பநிலை உயர்வு குறித்து நம்மிடையே பரவலான விழிப்புணர்வு இல்லை என்பது தான் கசப்பான உண்மை.

கடலில் ஏற்படும் சூறாவளி காற்றுக்கு எப்படி நாம் ஒரு பெயரை சூட்டி மக்களுக்கு விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துகிறோமோ அதே போல் அனல் காற்று வீசும் சமயத்திலும் அதற்கென தனியாக ஒரு பெயரிட்டு மக்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தும் பட்சத்தில், அதுகுறித்து விழிப்புணர்வு ஏற்படும் என்பதில் எந்த ஐயமும் இல்லை.

கண்களுக்குப் புலப்படாத வைரஸை நாம் 'Invisible killers' என்று எப்படி அழைக்கிறோமோ அதேபோல் வெப்ப அனல் காற்றையும் 'Invisible Killer' என்றே அழைக்க வேண்டும் என்கிறார் Adrienne Arsht-Rockefeller Foundation Resilience Center -ன் இயக்குனர் Kathy Baughman McLeod.

"நம் கண்களால் பார்க்க முடியாத ஒன்றை தீர்த்து வைப்பது மிகவும் சிக்கலான விடயம். இதன் முதன்மையான நோக்கம் என்னவென்றால் மக்களுக்கு வெப்பநிலை அனல் காற்றின் ஆபத்துக்களை குறித்தி எடுத்துக் கூறுவதாகும்" என்றார் அவர். உலக அளவில் ஏற்படும் வெப்பக்காற்று நிகழ்வுகளுக்கு ஒரு பெயரை சூட்ட வேண்டும் என்று இவர்கள் குறிப்பிடுகிறார்கள்.

இதையே உலக வானிலை ஆராய்ச்சி மையமும் அமெரிக்காவின் கடல்சார் ஆராய்ச்சி மையமும் பரிசீலித்து வருகிறது. The new heat alliance என்ற அமைப்பில் 30 பேர்கள் கொண்ட ஒரு குழுவில் நம் சென்னனை சேர்ந்த கிருஷ்ணன் மோகன் (Chennai's chief Resilience officer) இடம்பெற்று இருக்கிறார்.

அவர் கூறுகையில் "வெப்பக் காற்று வீசும் என தெரிந்தவுடன் அதற்கென ஒரு பெயரை சூட்டி விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தலாம். மக்கள் முன்னேற்பாடுடன் வீடுகளில் இருப்பது அதிகம் தண்ணீர் அருந்துவது மேலும் அவர்கள் அதைப்பற்றி பேசுவதை நாம் ஏற்படுத்தாலாம்" என்றார்.

விரைவிலேயே அனல் காற்றுக்கும் ஒரு பெயரை சூட்டி விழிப்புணர்வு ஏற்படும் காலம் வெகு தொலைவில் இல்லை. அப்படி ஏற்படும் பட்சத்தில் நமக்கும் அது புவி வெப்பமடைதல் குறித்த மிகப்பெரிய விழிப்புணர்வாக இருக்கும். இந்தியாவில் சென்னையும் ஒரு வெப்ப மண்டல பகுதி தான் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கலிபோர்னியாவின் காட்டுத்தீ காலம்:

கலிபோர்னியா மாகாணத்தில் கோடைகாலம் வந்தாலே அம்மக்களுக்கு காட்டுத்தீயின் அச்சமும் கூடவே வந்துவிடும். கடந்த ஒரு வார காலமாக வடக்கு கலிபோர்னியாவில் உள்ள காட்டுப் பகுதிகளில் பற்றி எரிந்துக் கொண்டிருக்கும் தீ, இதுவரை சுமார் 1.4 மில்லியன் ஏக்கர் பரப்பளவில் காடுகளை சேதப்படுத்தியது. முறையே இது வெவ்வேறு பகுதிகளில் 7002 தீ (Wildfire) எரியும் சம்பவங்களால் நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது.

தீயணைப்பு வானிலை ஆராய்ச்சி மையத்தின் கணக்கின்படி 1,100 மின்னல்கள் (dry lightings) தாக்கியதால் இந்த தீ விபத்துகள் ஏற்பட்டிருக்கிறது. கடந்த 24 மணி நேரத்தில் மட்டும் 300 மின்னல்கள் தாக்கியதால் மேலும் பல பகுதிகளில் தீ பரவிக் கொண்டிருக்கிறது.

மாகாணத்தின் ஆளுநர் கேவின் நீயூசம் (California Gov. Gavin Newsom) கூறுகையில் கடந்த நூறு ஆண்டுகளில் காணப்படாத சம்பவமாக இது மாறிவருகிறது. மாகாணத்தில் நிகழும் தீ சம்பவங்கள் புவி வெப்பமடைதலுக்கு சான்று என்றார். ஏற்கனவே கலிபோர்னியா மாகாணம் என்பது வெவ்வேறு கால நிலைகளை கொண்ட பகுதியாகும்.

சான்டா குரூஸ் மலைப் பகுதிகளில் ஏற்பட்ட தீயினால் ஏழு மனித உயிர்கள் பலியாகியிருக்கிறது‌. காட்டு விலங்குகளை பற்றிய தகவல்கள் எதுவும் இதுவரை இல்லை. தீயை கட்டுப்படுத்தும் வகையில் 14000 தீயணைப்பு வீரர்கள் களத்தில் இருக்கிறார்கள். எனினும் அருகில் உள்ள மாகாணங்களில் இருந்தும் தீயணைப்பு வாகனங்களுடன் வீரர்களும் வந்து சேர்த்திருக்கிறார்கள்.

கடந்த சில ஆண்டுகளாக இதே போல தீவிபத்து ஏற்பட்டு பல காடுகள் சேதம் அடைந்தது. பல மக்கள் அவ்விடங்களை விட்டு வேறு இடங்களுக்குக் குடிப் பெயர்ந்து விட்டனர். காலநிலை மாற்றம் உள் நாட்டு மக்களையே வெவ்வேறு இடங்களுக்கு குடிபெயர வைக்கிறது என்கிறதை நாம் அறிந்திருக்கிறோம். புவி வெப்பமடைந்து வருகிறது என்பதற்கு இதுவே சான்றுகள் ஆகும்.

கடந்த ஆண்டு ஆஸ்திரேலியாவில் ஏற்பட்ட காட்டுத்தீ விபத்து குறித்த விசாரணை அறிக்கையை நேற்று வெளிவந்தது. அடுத்த ஆண்டும் இதே போன்ற ஒரு சம்பவம் ஏற்பட்டு நீயூ சவுத் வேல்ஸ் பகுதியை சேதப்படுத்தலாம் என்று அதில் குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது.

அதில் குறிப்பிடும்படியாக அவர்கள் மேற்கோள் காட்டியது 'கடுமையான வறண்ட நிலம், வெப்பம், வேகமாக அனல் காற்று மற்றும் பருவநிலை மாற்றம் புவி எறிவதற்கு காரணமாக கருதப்படுகிறது' என்றது அந்த அறிக்கை. ஆஸ்திரேலியா காட்டுத்தீ சம்பவத்தை நினைத்துப் பார்க்கும் போதே மனம் படபடத்தது போகிறது, இனிமேலும் அது போன்ற ஒரு சம்பவம் நிகழாமல் இருக்க வேண்டும்.

நன்றி; https://www.npr.org/2020/08/17/903192396/130-degrees-death-valley-sees-what-could-be-record-heat

- பாண்டி