விவரங்கள்

பத்ரி சேஷாத்ரி

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - ஜனவரி 2010

வெளியிடப்பட்டது: 07 ஜனவரி 2010

• அறிவியல்
• புத்தக விமர்சனங்கள்

 என் புத்தக அலமாரியிலிருந்து-3 

ரிச்சர்ட் டாக்கின்ஸ் உலகப் புகழ் பெற்ற பரிணாம உயிரியல் விஞ்ஞானி. ஆக்ஸ்ஃபோர்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் வேலை செய்து ஓய்வுபெற்றவர். ஆனால், பொதுவாக பரிசோதனைச் சாலையில் உட்கார்ந்து ஆராய்ச்சிகள் செய்து, விஞ்ஞான மாநாடுகளில் கட்டுரை வாசித்து, வீட்டுக்குப் போய் ஓய்வெடுக்கும் ரகம் அல்ல அவர். பொதுமக்கள் படித்துப் புரிந்துகொள்ளும் வகையில் புத்தகங்கள் எழுதுவது; அந்தக் கருத்துகள் மக்களிடம் சென்று சேரக்கூடியவகையில் தொலைக்காட்சிகளில் நிகழ்ச்சிகள் தயாரிப்பது, மக்கள் கூட்டத்துக்கு இடையே பேசுவது எனத் தீவிரக் களப்பணி ஆற்றுவதிலும் முன்னணியில் நிற்பவர். ஆனால் மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய மனிதர்!

இதில் சர்ச்சை எங்கிருந்து வருகிறது? ரிச்சர்ட் டாக்கின்ஸ் வேலை செய்துவந்த துறை அப்படிப்பட்டது. சார்லஸ் டார்வின், பரிணாம வளர்ச்சி என்ற கோட்பாட்டை முன்வைத்தார். இந்தக் கோட்பாட்டின்படி, பல்வேறு விதமான உயிர்கள் உருவாவதற்குக் கடவுள் என்ற கோட்பாடு அவசியமே இல்லை. ரிச்சர்ட் டாக்கின்ஸ§ம் மற்ற பலரும் இந்தக் கோட்பாட்டை மேலும் முன்னுக்கு எடுத்துச் சென்றனர். அதனால் கிறிஸ்தவ மதத்தில் தீவிர ஈடுபாடு கொண்டவர்களுக்கு இந்தக் குறிப்பிட்ட அறிவியல் துறைமீது பிரச்சனை ஏற்பட்டது. அவர்கள், ‘படைப்புவாதம்’ (கிரியேஷனிசம்) என்ற புதிய ‘அறிவியல்’ துறையை உருவாக்கினார்கள்.

இதைப்பற்றி இந்தியாவில் இருக்கும் நாம் அதிகம் கேட்டிருக்கக்கூட மாட்டோம். ஆனால் அமெரிக்காவில் கொடிகட்டிப் பறக்கும் ஒரு துறை இது. அமெரிக்க மக்கள்தொகையில் 40% மேலானவர்கள் டார்வின் ஒரு சாத்தான் என்றும், அவரது பரிணாம வளர்ச்சிக் கொள்கை அவர்களது மதத்துக்கு எதிரானது என்றும், படைப்புவாதமே சரியானது என்றும் நினைக்கிறார்கள். ஒவ்வொரு கல்வி மாவட்டத்திலும் வலுவான எண்ணிக்கையில் இருக்கும் இவர்கள் பள்ளிக்கூடங்களில் டார்வினின் கருத்துகளைச் சொல்லிக்கொடுக்கக்கூடாது என்பதில் பல இடங்களில் வெற்றியும் பெற்றுள்ளனர்.

எவொல்யூஷன் எனப்படும் பரிணாம வளர்ச்சிக் கொள்கை என்பது உண்மைதானா? அதற்கு என்ன சாட்சிகள், நிரூபணங்கள் உள்ளன என்று படைப்புவாதிகள் கேட்கிறார்கள். முதலில் சுருக்கமாகப் பரிணாம வளர்ச்சி என்றால் என்ன என்று புரிந்துகொள்வோம். உயிர் வகைகள் புதிது புதிதாகத் தோன்றுகின்றன என்கிறது பரிணாம வளர்ச்சிக்கொள்கை. ஒரு குறிப்பிட்ட உயிரினத்தின் சில தனிப்பட்ட நபர்களிடம் ஏற்படும் மாற்றங்கள், அந்த நபர்கள் பிறரைவிட அதிக நாள் உயிர்வாழும் சாத்தியத்தை ஏற்படுத்தினால், அந்த ‘நல்ல’ மாற்றங்கள் குறிப்பிட்ட உயிரினத்தில் அதிகரிக்க ஆரம்பிக்கும். அந்த ‘நல்ல’ குணம் கொண்ட நபர்களின் சந்ததிகள் அதிகரிப்பதால் இது நிகழ்கிறது. இப்படியே இந்த மாற்றங்கள் தொடர்ந்து அதிகரித்துக்கொண்டே வந்தால், இறுதியில் ஒரு புதுக்கிளை உருவாகி, நாளடைவில் முற்றிலும் புதிய உயிரினம் உருவாகிவிடுகிறது.

இப்படித்தான் ஏதோ ஓர் உயிரினத்தில் தொடங்கி இன்று மனிதர்கள் தோன்றியுள்ளனர். மனிதர்கள் போன்ற பாலூட்டிகள் அனைத்துக்கும் ஒரு கட்டத்தில் ஒரு பொதுவான பெற்றோர் உயிரினம் இருந்துள்ளது. பாலூட்டிகளுக்கும் பறவைகளுக்குப் பொதுவான ஒரு பெற்றோர் உயிரினம் இருந்துள்ளது. இப்படியே பின்னோக்கிப் போனால் எல்லாவித உயிரினங்களுமே ஒரே ஓர் உயிரிலிருந்து கிளைத்ததாக இருக்கவேண்டும்.

இந்தக் கொள்கை தீவிர ஆப்ரகாமிய மதத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் (யூதர்கள், கிறிஸ்தவர்கள், இஸ்லாமியர்கள்) அனைவருக்கும் கோபத்தைக் கிளப்புவதில் ஆச்சரியமில்லை. அந்த மதங்களின்படி, உலகம் என்பதை இறைவன் தோற்றுவித்தது மட்டுமின்றி, உலகில் உள்ள அனைத்து உயிர்களையும் ஆறே நாள்களில் உருவாக்கினான். அப்போதே உலக உயிர்கள் அனைத்தையும், ஈ முதல் எறும்பு வரை, மாடு முதல் மான் வரை, திமிங்கிலம் முதல் தேள்வரை அனைத்தையும் உருவாக்கிவிட்டான். அப்போது உருவாக்கப்படாத எந்தப் புது உயிரும் இனி உருவாகாது. இன்று காணப்படும் எந்த உயிரும் என்றோ உருவாக்கப்பட்டுவிட்டன. அதுவுமின்றி இந்தத் தோற்றம் அனைத்தும் நடந்து சுமார் 5,000 வருடங்கள் தான் ஆகியுள்ளன.

ஆனால் பரிணாம வளர்ச்சிக் கொள்கையின்படி, தினம் தினம் மாற்றங்கள் நிகழ்கின்றன; சில லட்சம் ஆண்டுகள் கழித்து முற்றிலும் புதிய, இதுவரையில் இல்லாத உயிரினங்கள் உருவாகியிருக்கும். மேலும் உயிர்கள் தோன்றி பல கோடி ஆண்டுகளுக்குமேல் ஆகிவிட்டன.

பரிணாம வளர்ச்சியை ஏற்காத படைப்புவாதிகள் பல கேள்விகளை முன்வைக்கின்றனர். ரிச்சர்ட் டாக்கின்ஸின் புத்தகம் இந்தக் கேள்விகளை ஒன்றன்பின் ஒன்றாக எதிர்கொள்கிறது. மிகவும் எளிய முறையில் எழுதப்பட்டுள்ள இந்தப் புத்தகம், அனைவரும் புரிந்துகொள்ளவேண்டும் என்ற ஆதங்கத்துடன் எழுதப்பட்டுள்ளதாகத் தெரிகிறது.

டாக்கின்ஸ் படிப்படியாக நம்மை பரிணாம வளர்ச்சிக் கொள்கைக்குள் அழைத்துச் செல்கிறார். முதல் கேள்வி: இந்த விஷயத்தை டார்வின் என்று ஓர் ஆசாமி 19-ஆம் நூற்றாண்டில் வந்து சொல்லும்வரை ஏன் வேறு யாரும் கண்டுபிடிக்கவில்லை? இதற்குக் காரணம், பிளேட்டோ என்ற கிரேக்கத் தத்துவஞானியின் கருத்துகள் மேற்கத்திய விஞ்ஞானிகளைப் பரிணாம வளர்ச்சிக் கொள்கை பற்றி சிந்திக்கவிடாமல் செய்துவிட்டதே என்கிறார் டாக்கின்ஸ். பிளேட்டோவின் அடிப்படைக் கொள்கை, சாராம்சவாதம். எல்லா உயிரினங்களும் ஒரு சிறந்த வடிவமைப்பின் குறைபட்ட வடிவங்களே. டார்வினின் கருத்தாக்கத்தில் இப்படி ‘கச்சிதமான’ வடிவமைப்பு ஏதும் கிடையாது. ஆனால் மேற்கத்திய விஞ்ஞானிகள் அனைவருமே பிளேடோவின் சிந்தனைத் தாக்கத்திலிருந்து மீளாததால் மாற்றி யோசிக்கவில்லை. எனவே டார்வினின் தரிசனம் அவர்களுக்குக் கிடைக்கவில்லை.

டார்வின் தன்னைச் சுற்றிலும் நடப்பதைக் கவனமாகப் பார்த்தார். மனிதன் தன் விருப்பத்துக்கு ஏற்றவாறு நாய்களையும், புறாக்களையும், குதிரைகளையும் உருவாக்குவதைக் கண்டார். மனிதன் செயற்கையாக தனக்கு விருப்பமான தன்மைகள் உடைய உயிரினங்களை உருவாக்கும்போது, இயற்கையிலேயேகூட அப்படி ஒரு நிகழ்வு ஏன் நடந்திருக்கக்கூடாது என்று யோசித்தார். அப்படி அவர் உருவாக்கிய கருத்துதான் ‘இயற்கைத் தேர்வுமுறை’.

ஆனால் இந்த இயற்கைத் தேர்வு நடப்பதை மனிதக் கண்ணால் பார்ப்பது கடினம். ஏனெனில் இந்த முறையின் மூலம் மாற்றங்கள் ஏற்பட பல ஆயிரம் வருடங்களாவது குறைந்தது ஆகிவிடும். நம் வாழ்நாளோ நூறு வருடங்களுக்கும் குறைவே. ஆனால் புதைப்படிவ நிரூபணங்கள் நிறையக் கிடைக்கின்றன. மண்ணுக்கு அடியில் புதைந்துள்ள பல்வேறு உயிரினங்களை எடுத்து ஆராயும்போது என்னென்ன முற்றிலும் வித்தியாசமான உயிரினங்கள் ஒரு காலத்தில் வாழ்ந்துள்ளன என்பதை நம்மால் அறிந்துகொள்ள முடிகிறது.

அடுத்து டாக்கின்ஸ் எதிர்கொள்வது உயிர்களின் வயதை. கார்பன் டேட்டிங் என்ற முறையைப் பற்றி எளிமையாக விளக்கும் டாக்கின்ஸ் எப்படி உலகத்தின், மரங்களின், உயிர்களின் வயதைக் கணக்கிடமுடியும் என்று காண்பிக்கிறார். பிறகு அந்தக் கணக்குகளின்மூலம் இந்த உலகம் எப்படி பல கோடி ஆண்டுகள் என்பதைத் தெளிவாக்குகிறார்.

பரிணாம வளர்ச்சி பல ஆயிரம் ஆண்டுகள் ஆகும் என்று சொல்லித் தான் தப்பித்துவிடவில்லை மேலும் டாக்கின்ஸ் சில பத்து ஆண்டுகளுக்குள்ளாகவே நடக்கும், நடந்துள்ள சில பரிணாம வளர்ச்சி மாற்றங்களை உதாரணங்களாகத் தருகிறார்.

குரோவேஷியா நாட்டுக்கு அருகில் உள்ள இரண்டு தீவுகள் போட் கோபிஸ்டே, போட் மெர்காரு. போட் கோபிஸ்டாவில் வாழும் ஒரு பல்லி இனம், போட் மெர்காருவில் ஒன்றுகூடக் கிடையாது. 1971ல் கோபிஸ்டாவில் இருந்து இந்தப் பல்லிகள் சிலவற்றைப் பிடித்து மெர்காருவில் போட்டார்கள். மீண்டும் 2008ல் மெர்காரு சென்று கடந்த 37 வருடங்களில் என்னதான் ஆகியுள்ளது என்று கண்டறிய முற்பட்டார்கள். மெர்காருவில் உள்ள பல்லிகளுக்கு கோபிஸ்டேவில் உள்ளவற்றைவிட தலை சற்றே நீளமாகவும் அகலமாகவும் ஆகியிருந்தன! ஏன்? கோபிஸ்டேவில் உள்ள பல்லிகள் பூச்சிகளைப் பிடித்து சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தன. ஆனால் அதிக பூச்சிகள் இல்லாத மெர்காருவில், அங்கே உள்ள தாவர இலைகளைத் தின்று பழக ஆரம்பித்த இந்தப் பல்லிகள். தாவர இலைகளைக் கடித்துத் தின்ன அழுத்திக் கடிக்கவேண்டும். எனவே தலை பெரிதாக வளர்ந்தது; பற்கள் சற்றே பெரிதாக, கடினமாக இருந்தன. ஆக, வெறும் 37 ஆண்டுகளிலேயே, சூழ்நிலை மாற்றத்துக்குத் தக்கவாறு, ஓர் உயிரினத்தின் கிளையில், கண்ணால் கண்டறியக்கூடிய மாற்றம் உருவாகத் தொடங்கிவிடுகிறது.

இதேபோல் நுண்ணுயிரிகளைக் கொண்டு நடந்த சோதனை முயற்சி ஒன்றையும் விளக்குகிறார் ரிச்சர்ட் டாக்கின்ஸ். கப்பி மீன்கள் கொண்டு நடந்த ஒரு சோதனையை விளக்குகிறார். இயற்கையில் பரிணாம வளர்ச்சி என்பதை சில உயிரினங்களில் காணவும் முடிகிறது. ஆனால் பொதுவாகவே, கண்டறியக்கூடிய மாற்றங்கள் கொண்ட பரிணாம வளர்ச்சி நடைபெறும் காலகட்டம் என்பது பல ஆயிரம் வருடங்களாவது இருக்கும்.

பொதுவாக படைப்புவாதிகள் மட்டுமல்லாது படித்தவர்களுமே கேட்கும் ஒரு கேள்வி, ‘குரங்கிலிருந்து மனிதன் வந்தான் என்றால் குரங்குகள் இன்னமும் ஏன் உள்ளன?’ என்பது. இது, பரிணாம வளர்ச்சித் தத்துவத்தைப் புரிந்துகொள்ளாததால் உருவாகும் கேள்வி. திடீரென ஒரு குறிப்பிட்ட நாள் அன்று இன்று நாம் காணும் ஒரு குரங்குவகை, தன் தோலை சட்டையைக் கழற்றுவதுபோல் கழற்றி மனிதத்தோலை அணிந்துகொண்டு இரண்டு கால்களால் நடந்து மனிதனாக ஆகிவிடுவதில்லை. எந்த ஒரு தனி குரங்கும், மனிதனாக ஆகிவிடுவதில்லை. குரங்கிலிருந்து மனிதன் தோன்றினான் என்று சொல்வதே தவறு. குரங்கு, மனிதன் இரண்டுக்கும் ஒரு பொது பெற்றோர் இனம் ஒன்று இருந்தது. அந்தப் பெற்றோரிலிருந்து குரங்குக் கிளையும் மனிதக் கிளையும் பிரிந்தன. தனித்தனியாக வளர்ந்தன. இதுதான் உண்மை நிலை.

எப்படி இயற்கையில் விதவிதமான உருவங்கள் உருவாகின்றன என்பது பற்றி விளக்குகிறார் டாக்கின்ஸ். ஒரு நண்டு, ஒரு வண்டு இரண்டும் எப்படி முற்றிலும் புதுமையான, வித்தியாசமான வடிவத்தைப் பெறுகின்றன? தெளிவற்ற ரேண்டம் வரைகணித முறைப்படி இயங்கும்போது, புதிது புதிதான தோற்றங்கள் உருவாகும் அல்லவா? தாள் ஒன்றில் இங்கைத் தெளித்து, அந்தத் தாளை கன்னாபின்னாவென்று மடித்து, மீண்டும் பிரித்துப் பார்க்கும்போது அந்தத் தாளில் ஓர் அழகான வடிவம் ஒன்றைக் காண்பீர்கள். அப்படிப்பட்ட வடிவங்கள்தான் இயற்கையில் உயிர்களின் உருவமாக உருவாகின்றன. அவற்றில் பல வடிவங்கள் வாழமுடியாமல் அழிந்துபோக, ஒரு சில வடிவங்கள் மட்டும் கடல்வாழ், நிலவாழ் உயிரினங்களின் வடிவங்களாகத் தங்கிவிடுகின்றன என்பதைப் பல ஆதாரங்களுடன் எடுத்துக் காண்பிக்கிறார்.

உயிர்கள் மிகவும் சிக்கலான வடிவம் கொண்டவை என்பதால் அவை நிச்சயம், மிக அதிக சக்திவாய்ந்த ‘கடவுள்’ போன்ற ஒருவரால் மட்டுமே உருவாக்கப்பட்டிருக்கமுடியும் என்ற வாதத்தை மிக அழகாகக் கையாளுகிறார் டாக்கின்ஸ். கேயாஸ் சிஸ்டம் என்ற கருத்தாக்கத்தை முன்வைத்து, எப்படி மிகவும் சிக்கலான இடங்களிலும் வரிசையும் தெளிவும் ஏற்படுகின்றன என்பதைக் காண்பித்து, உயிர்கள் ஒற்றை செல்லிலிருந்து பிரிந்து பிரிந்து பல செல்களாக மாறி, கடைசியில் ஒரு மானாக, ஒரு கழுதையாக, ஒரு கனகாம்பரம் செடியாக ஆகும்போது எப்படி ஒரு செல்லுக்குத் தான் பூவாகவேண்டும், தான் காதாக வேண்டும், கண்ணாக வேண்டும் என்றெல்லாம் தெரிகிறது என்றும் அதனை மிகச் சரியாக அது எப்படிச் செய்கிறது என்பதையும் மிக எளிமையான முறையில் விளக்குகிறார்.

இந்தப் புத்தகத்தில் டாக்கின்ஸ் எழுதியுள்ள மிக அற்புதமான அத்தியாயம் அது இறுதி அத்தியாயம். அதில் டார்வினின் ‘உயிர்களின் தோற்றம்’ (ஆரிஜின் ஆஃப் ஸ்பீஷிஸ்) என்ற புத்தகத்தில், அவரது கடைசி வரியை எடுத்துக்கொண்டு, அதில் உள்ள ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் தெளிவாக விளக்குவது. அந்த ஓர் அத்தியாயத்துக்காகவே இந்தப் புத்தகத்தைப் படிக்கலாம்!

உலகத்திலேயே மிகவும் ஆச்சரியகரமான விஷயம் என்பது உயிர்கள்தான். ஆனால் இந்த ஆச்சரியத்தை முற்றிலும் புரிந்துகொண்டு ரசிப்பதைக் காட்டிலும், எல்லாமே ஒரு ‘மீசக்தியின்’ திருவிளையாடல் என்று தவறாகப் புரிந்துகொண்டு, அவற்றை ஆழப் படித்து, இயற்கையின் அழகை மக்கள் ரசிக்காமல் விட்டுவிடுகிறார்களே என்ற ஆதங்கம் புத்தகம் முழுக்க விரிவடைகிறது.அவசியம் படித்தே ஆகவேண்டிய நூல்களில் ஒன்று இது.

- பத்ரி சேஷாத்ரி 

Tweet

Whatsapp

விவரங்கள்

ஆர்.நல்லகண்ணு

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - ஜனவரி 2010

வெளியிடப்பட்டது: 07 ஜனவரி 2010

• புத்தக விமர்சனங்கள்

மார்க்சியத் தத்துவப் பேராசிரியர் டாக்டர் தேவி பிரசாத் சட்டோபாத்தியாய எழுதிய Religion and Society என்ற ஆங்கில நூலை தோழர் சிசுபாலன் "மதமும் சமூகமும்" என்று தமிழாக்கம் செய்திருக்கிறார். இதைப் படித்தேன். 2009ஆம் ஆண்டில் நான் படித்த நூல்களில் இந்தியத் தத்துவத்தின் மூலத்தைப் புரிந்து கொள்ளப் பெரிதும் பயனுள்ளதாகக் கருதுகிறேன்.

பேராசிரியர் தேவிபிரசாத் சட்டோபாத்தியாய லோகாயதா, இந்திய நாத்திகம், இந்தியத் தத்துவத்தில் மறைந்தனவும் நிலைத்திருப்பனவும், இந்தியத் தத்துவம் ஓர் அறிமுகம் ஆகிய குறிப்பிடத்தக்க சிறந்த நூல்களை எழுதியிருக்கிறார். உலக அளவில் தத்துவத் துறையில் சிறந்த அறிஞர் பெருமக்களால் பாராட்டப்படும் சிறந்த நூல்களாகும். 'மதமும் சமூகமும்' நூலில், இந்திய நாட்டில் மதமும், சாதியும் அரசியல் அடித்தளத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்துவதின் மூலத்தை ஆய்வு செய்திருக்கிறார்; சிந்து சமவெளியில் புதையுண்டுள்ள ஹரப்பா, மொகஞ்சதாரோ இடங்களை 19-வது நூற்றாண்டில் தொல்பொருள் ஆய்வினர் கண்டுபிடித்தார்கள்.

ஹரப்பா, மொகஞ்சதாரோ ஆகிய இடங்களில் நகரமைப்புகளாக வளர்ந்திருந்ததாகவும், கி.மு. ஆறாவது நூற்றாண்டிலேயே சாக்கடை செல்லும் பாதைகளிலுள்ள நகரமைப்புகளிலிருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. ஆரியப் படையெடுப்பினால் சிந்து சமவெளி நாகரிகம் அழிக்கப்பட்டதாகவும், இந்தியா முழுதும் திராவிட இனத்தின் மூலவர்களான நாகர்கள் வசித்து வந்ததாகவும் கூறப்பட்டுள்ளது. இவர்களை நாடோடிகளான ஆரியர்கள் தாக்கி அழித்தார்கள்; காட்டுமிராண்டிகள் என்று கூடச் சொல்லமுடியாத சாதாரண மக்களாக, செங்கல் என்ற வார்த்தைகூட அறியாத, பெரும்பாலும் கால்நடைகள் மேய்க்கும் நாடோடிகளால், ஹரப்பா போன்ற நகரமைப்புகளை அழிக்கத்தான் முடிந்தது; மறுகட்டமைப்புச் செய்ய இயலாது என்று நூலாசிரியர் விவரித்திருக்கிறார்.

காலப்போக்கில் ஆரியர், நாகர் இரு இனக்கலப்பு பரவலாக ஏற்பட்டு விட்டதாக ஆசிரியர் குறிப்பிடுகிறார். சிந்து சமவெளியின் நகரமைப்பு அழிக்கப்பட்ட பின்னர், இந்தியாவில் மேலும் ஆயிரம் ஆண்டுகாலம் கழிந்தே, நகரங்கள் உருவெடுத்தன என்றும் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

ஹரப்பாவில் நடத்தப்பட்ட ஆய்வில், இயற்கை வழிபாட்டின் சின்னமாக லிங்க வழிபாடு இருந்ததாகவும், மாட்டின் அடையாளமான நந்தியும் காணப்பட்டதாம்; இது ஆரியர் பழக்கமல்ல; ஆனால் ஹரப்பா ஆரிய நாகரிகமே என்றும், இந்தியாவில் இருந்தவர்களைத் தவிர வெளியிலிருந்து வரவில்லை என்று நிலைநிறுத்த வரலாற்று மோசடிகள் செய்யப்படுவதாகவும், குதிரைச் சின்னங்கள் இருந்ததாகவும் தவறாகப் பரப்பப்படுகிறது. சிந்து சமவெளியில் குதிரை வாழ்ந்ததே இல்லை என்பதைத் தேவிபிரசாத் சட்டோபாத்தியாய ஆதாரங்களோடு தெளிவுபடுத்துகிறார். மதவாத அரசியல்வாதிகளின் வரலாற்றுத் திரிபுகளை வலுவான தரவுகளை எடுத்துக்காட்டி மறுத்திருக்கிறார்.

மத உருவாக்கம் புராதன காலத்தில் மனிதன் உணவைத் தேடி அலைந்தான். வேட்டையாடினான்; மாமிசத்தைத் தின்றான்; கனிகளைப் பறித்துத் தின்றான்; வேட்டை கிடைக்காத காலத்தில் பசியால் வாடினான்; காலப்போக்கில் உணவைச் சேகரித்துச் சாப்பிட்ட மனிதன், உணவை உற்பத்தி செய்யக் கற்றுக்கொண்டான். உழவுக் கருவிகள் வளர்ச்சி ஏற்படாத காலத்தில் இடி, மின்னல், மழை ஏற்பட்டாலும், மழை இல்லாத காலத்தில் மழை வேண்டியும், இடியைப் போல் ஓலமிட்டும், சூரிய நடனம், மழை வேண்டியும் மாய வித்தைகள் செய்ததாக மார்க்சியப் பேராசிரியர் ஜார்ஜ் தாம்சன் எழுதிய குறிப்புடன் நூலாசிரியர் விளக்குகிறார்.

சமுதாயத்தில் எல்லோரும் கூட்டாக உழைத்து உற்பத்தி செய்யும் புராதன காலத்தில் வாழ்ந்த மனிதர்களில் - இப்போதும் தொல் பழங்குடி மக்கள் மதம் என்பதை அறியமாட்டார்கள்; மதத்துக்கு மாறாக மாயவித்தையைத் தாங்களே கற்பித்துக் கொண்டார்கள்;

உணவு உற்பத்தியைப் பெருக்கும்போது, உற்பத்தி முறையில் வளர்ச்சியும், வேலைப் பிரிவினையும் ஏற்பட்டது; வேளாண்மை வளர்ச்சிக்குத் துணையாக மழைவரும் நேரத்தில் அனுமானத்தில் அறிவிக்கும் வானவியல் அறிவியலாளர்களும், உற்பத்தியை நிர்வாகம் செய்பவர்களும் உற்பத்தியில் ஆதிக்கம் செய்பவர்களாக மாறிவிட்டார்கள்; இச்சூழலில்தான் மதகுருமார்கள் என்ற சமூகப் பிரிவு தோன்றியது; வாழ்வின் ரகசியங்களை அறிந்தவர்களாகக் கருதப்பட்டார்கள்; இவ்வாறுதான் மதம் உருவாக்கப்பட்டது - செயல்பாட்டுக்கு வந்தது என்று குறிப்பிடுகிறார்.

வேதம் என்பதே பேச்சுப் பரிமாற்றம்; ரிக் வேதம் என்பது எத்தகைய மதத்தையும் குறிப்பிடவில்லை. உணவு, ஆண்-பெண் மற்றும் மனித உறவுகளைத் தெரிவிப்பதே ஒரு சிறப்புமில்லாத சொல்லாடலே, உயர்ந்த ஆன்மிக அறிவைக் காட்டுவதாக மதகுருமார்கள் பறைசாற்றினார்கள்; இப்பாடல்களைப் படிப்பதும் கேட்பதும் தாழ்ந்த சாதிக்காரர்களுக்கும், எல்லாப் பெண்களுக்கும் மறுக்கப்பட்டு - புனிதமாகப் பிரகடனப்படுத்தப்பட்டது; இந்தியப் பிராமணர்கள் மட்டுமே படிக்கும் உரிமையுடையவர்களாகவும், வேதத்தின் புனிதத்தன்மையை நிறுவி வந்ததாக கார்ல் மார்க்ஸ் கேலியாகக் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். (பக்கம் 87)

மதம் தோன்றிய காலத்திலிருந்து இன்று வரை ஏற்பட்டுள்ள உற்பத்திமுறை மாற்றத்தையும் உற்பத்திச் சக்திகளிடையே ஏற்பட்டுள்ள வர்க்க மாற்றங்களையும் விரிவாக நூலில் விளக்கியிருக்கிறார். அறிவியல் தொழில்நுட்பப் புரட்சி ஏற்பட்டுள்ள, இன்றைய காலத்திலும், அமெரிக்கா போன்ற ஆதிக்க நாடுகளில் அறிவியல் இராணுவ உற்பத்தியிலேயே பயன்படுத்தப்படுவதைப் பற்றியும் நூலாசிரியர் தேவிபிரசாத் சட்டோபாத்தியாய குறிப்பிட்டு எச்சரித்திருக்கிறார்.

அமெரிக்காவின் டாலர் நாணயத்தில் We Trust in God ஆண்டவனின் மீது நம்பிக்கை அறிவிப்போடு என்ற முத்திரையோடுதான் அனைத்துக் கொடுமைகளையும் நடத்தி வருகிறது. அறிவியல் தொழில்நுட்பப் புரட்சி வளர்ந்து வரும் இக்காலத்திலும் மூடநம்பிக்கையை ஆதாரமாகக் கொண்டு மதம் வேரூன்றியிருப்பதின் தன்மையை ஆழமாக கார்ல் மார்க்ஸ், ஏங்கெல்ஸ் இருவரும் ஆய்வு செய்திருப்பதை நூலாசிரியர் குறிப்பிட்டுக் காட்டியிருக்கிறார்.

ஜெர்மனியில் வாழ்ந்த ஹெகலின் தத்துவத்தை விமர்சிக்கும் ஆய்வுக் கட்டுரையில் கார்ல் மார்க்ஸ் குறிப்பிட்டிருப்பது, வரலாற்றைத் துல்லியமாகக் காட்டும் வரையறையாக ஆழமான ஆய்வுக் கருத்தாக மதிப்பிக்கப்படுகிறது. "மத ரீதியான துன்பங்கள் உண்மையான துன்பங்களின் வெளிப்பாடாகவும், உண்மையான துன்பத்தின் எதிர்பார்ப்பாகவும் உள்ளன. மதம் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் ஏக்கப் பெருமூச்சாகவும் இதயமற்ற உலகின் இதயமாகவும், ஆன்மா இல்லாத நிலைமைகளின் ஆன்மாகவும் உள்ளது. மதம் மக்களுக்கு அபினி" -கார்ல் மார்க்ஸ்.

மார்க்ஸின் வரலாற்றுப் புகழ்மிக்க குறிப்பை எடுத்துக் காட்டியிருப்பதோடு மட்டும் நிறுத்திவிடவில்லை; அதைப் பற்றிய அணுகுமுறையைக் கீழ்க்கண்டவாறு நூலாசிரியர் எடுத்துக் காட்டியிருக்கிறார். "மதம் குறித்த மார்க்சின் அணுகுமுறை தெரிந்தோ, தெரியாமலோ அடிக்கடி திரிபுக்கு உள்ளாக்கப்படுகிறது. நமது நோக்கம், இதனை நம்மால் இயன்றவரை முழுமையாகவும் தெளிவாகவும் ஆய்வுக்கு உட்படுத்த முயல்வதே. அடிப்படையிலேயே மனிதனின் மனதில் கடவுள் குறித்த உணர்வுக்கு உறுதியான ஒரு தோற்றம் இருக்கும்போது, அதற்கு ஒரு முடிவும் இருக்க வேண்டும் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முயல்கிறோம்" என்று எழுதுகிறார்.

மதத்தைப் பற்றிய அணுகுமுறை எவ்வாறு இருக்க வேண்டுமென்பதைக் கீழ்க்கண்டவாறு குறிப்பிடுகின்றார். சமூகப் பொருளாதார நிலைமைகள் மாறாமல் இருக்கும்போது வெறும் சட்டத்தினால் மட்டும் மதத்தை ஒழிக்க இயலாது; அதனை இல்லாமல் ஆக்குவது மிகக் கடினம்; அதனால் தான் "மதத்தை இதயமற்ற உலகின் இதயம்" அல்லது அத்தகைய மக்களுக்குத் தேவையான அத்தியாவசியமான போதை என்று கார்ல் மார்க்ஸ் அறிவித்தார்;

மதத்துக்கு அடிப்படையான பொருளாதார நிலைமைகளை மாற்றுவதன் மூலமே மதத்தை அழிக்க முடியும்; பண்டைய எகிப்தியர்களுக்கு எட்டாத வெகுதூரத்தில் இருந்த அத்தகைய பொருளாதார நிலைமைகள் இன்று நமக்கு வெகு அருகிலேயே இருக்கிறது என்று நூலாசிரியர் தேவிபிரசாத் சட்டோபாத்தியாய அறிவியல் ஆதாரத்தோடு உறுதிப்படுத்துகிறார்.

"மதமும் சமூகமும்" சரளமான தமிழில் சிசுபாலன் மொழியாக்கம் செய்திருக்கிறார்; என்.சி.பி.எச் நிறுவனம் வெளியிட்டிருக்கிறது.

2008-ஆவது ஆண்டில் டாக்டர் தேவிபிரசாத் சட்டோபாத்தயாய எழுதிய "இந்தியத் தத்துவம் ஓர் அறிமுகம்" என்ற நூலை பட்டாளி பதிப்பகம் தயாரித்து பாரதி புத்தகாலயம் விற்பனை உரிமையில் வெளியிட்டது. இரு நிறுவனங்களும் மார்க்சிய அறிவியல் நூல்களை வெளியிட்டு வரும் அரிய பணிக்குத் தமிழக வாசகப் பெருமக்கள் ஆதரவளிக்க வேண்டுகிறேன்.

- ஆர்.நல்லகண்ணு

Tweet

Whatsapp

விவரங்கள்

பொன்னீலன்

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - ஜனவரி 2010

வெளியிடப்பட்டது: 07 ஜனவரி 2010

• புத்தக விமர்சனங்கள்

உலகின் இளைய ஜனநாயக நாடுகளில் ஒன்று இந்தியா. தனக்கெனத் தனித்துவமான ஓர் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தையும், பாராளுமன்ற - நிர்வாக அமைப்பையும் அது உருவாக்கி 60 ஆண்டு கூட ஆகவில்லை. சாதி ஏற்றத்தாழ்வுகளாலும், சமயப் பகைமைகளாலும், இன ஆதிக்க உணர்வுகளாலும், கொதிப்புகள் உச்சத்தை நோக்கி உயர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. எல்லாத் தளங்களிலுமே சமத்துவத்துக்கான போராட்டங்கள் நிகழ்ந்த வண்ணமாய் உள்ளன. ஜனநாயகத்தின் அடிப்படைப் பண்பாக உள்ள அதிகாரப் பகிர்வு இன்னும் முறையாக நிகழவில்லை. பெண்களுக்கான அதிகாரப் பகிர்வு குறித்த முயற்சிகள் ஆண்களால் தந்திரமாகத் தள்ளிப் போடப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன.

ஆயினும் எல்லாம் மோசமாய் கிடக்கின்றன எனச் சொல்லிவிட முடியாது. ஜனநாயகப்படுத்துதல் என்னும் எல்லையற்ற நெடும் பயணத்தின் ஒரு வெற்றிப் படியாக இப்போது கடந்திருப்பது, உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் அதிகாரத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கைப் பெண்களுக்குப் பகிர்ந்தளிப்பது என்னும் முதற்கட்ட வெற்றி.

ஆனாலும் அதிகாரத்தை மிக நெடுங்காலமாகத் தாமே அனுபவித்து வந்த ஆணாதிக்கச் சமூகம் இதை சகித்துக் கொள்ளத் தயாராக இல்லை. உள்ளாட்சி நிர்வாகத்தின் தலைமையைப் பெண்ணிடமிருந்து பிடுங்கி கைவசப்படுத்திக் கொண்டு, பெண்ணை ஒரு நிழலாக, ரப்பர் ஸ்டாம்பாக ஆக்கி விடுகிறார்கள். அப்பெண்ணின் குடும்பத் தலைவர்கள்.

ஒரு பள்ளிக்கூடச் சுதந்திர தினவிழா. தேசியக் கொடியை ஏற்றி வைப்பதற்கு ஒப்புதல் அளிக்கிறார் ஊராட்சி மன்றப் பெண்தலைவர். காலை நேரம் மாணவர்களும், ஆசிரியர்களும் கொடியேற்றப்பட வேண்டிய கம்பத்தைச் சுற்றி நின்றுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். பைக் ஒன்று வருகிறது. வந்தவர் ஊராட்சி மன்றத் தலைவரின் கணவர். தலைவர் எங்கே? "அவருக்கு வசதி இல்லை, அதுதான் நான் வந்திருக்கிறேனே!" என்கிறார் ஊராட்சி மன்றத் தலைவரின் கணவர் அலட்சியமாக. பெண்களுக்கு அதிகாரம் வழங்கும் முயற்சியின் இன்றைய நிலை இது. இப்படி ஒரு காட்சியை விவரிக்கிறது, சிந்துக் கவிஞர் என புகழப்படும் வாய்மைநாதனின் "நாலி" என்னும் நாவல். "இதற்குத் தீர்வு? சமூகப் போராட்டம் வழியே பெண் தன்னை வலுப்படுத்திக் கொள்ளுதலே. போராட்டமில்லாமல் வாழ்வுமில்லை, வளர்ச்சியுமில்லை. இந்த நாவலிலும் சுற்றுச் சூழல் பாதுகாப்புக்கான போராட்டத்தில் களமிறங்கி, சுற்றுச் சூழலைப் பாதுகாப்பதோடு தன்னையும் வலிமைப்படுத்திக் கொள்ள முயலுகிறார் கண்ணம்மா என்கிற இளம் பஞ்சாயத்துக் தலைவி." போர்க்களத்திலும் இதே பிரச்சனைதான். கணவர் என்கிற குடும்ப அதிகாரத்தைக் கையிலெடுத்துக் கொண்டு, கண்ணம்மாவை நிழலாக்க முயலுகிறார் கண்ணம்மாவின் காதல் கணவர் மாதவன்.

இந்தச் சூழலில், களத்தில் கம்பீரமாக நிமிர்ந்து நிற்கிறார் மணியம்மா என்னும் அனுபவமிக்கச் சுற்றுச்சூழல் இயக்கப் போராளி. கண்ணம்மாவைப் படிப்படியாக வளர்த்து வலுவேற்றி, அவர் இளம் தாயாகிய இக்கட்டான நிலையிலும் வீராங்கனையாகப் போர்க்களத்தில் நிமிர்ந்து நிற்க வைக்கிறார் இவர்.

நாகை மாவட்டக் கடலோரப் பகுதிகளில் பெரும் பண முதலைகளால் நடத்தப்படும் இறால் பண்ணை விவசாயம் இறால் வளர்ப்போருக்கு லட்சக்கணக்கான டாலர் வருமானம் தருகிறது. வருமானத்தின் ஒரு பகுதி அரசாங்கத்துக்குக் கிடைப்பதால், அரசாங்கமும் இதை ஊக்குவிக்கின்றது.

இந்த இறால் பண்ணை விவசாயத்தின் விளைவுகளோ படுபயங்கரமானவை. நிலத்தை நிரந்தரமாகக் கெடுத்து விடுகிறது. இறாலுக்குப் போடும் உணவு வகைகளும், மருந்து வகைகளும் நீரை நஞ்சாக்குகின்றன. நிலத்தடி நீரும் பாழாகிவிடுகிறது. சிற்றாறுகள் கடலுடன் கலக்கும் முகங்களாக நாலிகளின் போக்கையும் சிக்கலுக்குள்ளாக்குகின்றன. பசிய வயல்கள் அழிகின்றன. வாழும் நிலத்தை இழந்த மக்கள் போராட்டத்தில் இறங்குகிறார்கள். அவர்கள் ஒரு புறமும், நிலத்தைச் சுரண்டிக் கொழுக்கும் பண முதலைகள் மறுபுறமுமாக வரிசைப்படுகிறார்கள். இவர்களுக்கிடையே சுரண்டுவோரைக் கைவிட இயலாமலும், போராடும் மக்களை நேருக்குநேர் சந்திக்க இயலாமலும் விலாங்குத்தனம் பண்ணுகிறார்கள் ஆளும் அரசியல் சக்திகள். இவர்களின் கையாளாகி, சுரண்டலில் சுவை கண்டு சோரம் போகும் பொறுக்கிகளின் பிரதிநிதியாக நிற்கிறார் ஊராட்சி மன்றத் தலைவி கண்ணம்மாவின் கணவன் மாதவன்.

இந்தப் போராட்டங்களின் ஊடாக ஊராட்சி நிர்வாகத்தின் சுரண்டல்காரர்கள் செய்யும் அட்டூழியங்கள், குறிப்பாக அதிகாரத்தில் இருக்கும் பெண்களின் கணவன்மார் செய்யும் தில்லுமுல்லுகள், அதற்காக அவர்கள் பயன்படுத்தும் லஞ்ச லாவண்ய ஆயுதங்கள், அங்குமிங்குமாகப் பிளவுபடும் மக்களின் முகங்கள் என இன்னொரு உலகத்தையும் திறந்து காட்டுகிறது நாவல். கடுமையான நெருக்கடிக்குள்ளாகிறார் ஊராட்சி மன்றத் தலைவர் கண்ணம்மா. தனக்குள்ளே இயல்பாகப் பொங்கிக் கொண்டிருக்கும் போர்க்குணமிக்க மனிதத் தன்மையாலும், அதை வடிவப்படுத்த மணியம்மை தரும் நேர்மையான ஆதரவுகளாலும் படிப்படியாக வளர்கிறார் அவர்.

நாவலுக்குள் வைரத்துண்டு போல இன்னொரு அம்சம், சாம்பான் என்னும் பெயரில் அறிமுகமாகும் ஒரு தலித்து முதியவரின் கதை. தலித்துகளுக்கு விவசாயம் செய்வதற்காக அரசாங்கம் நிலம் வழங்கிய காலத்தில், இவருக்கும் 5 ஏக்கர் நிலம் வழங்கப்பட்டது. அந்த நிலம் எப்படி உயர்சாதியினரால் நயவஞ்சகமாகப் பிடுங்கப்பட்டு, இறால் பண்ணையாக மாற்றப்படுகிறது என்பதைப் படிக்கும்போது, வாசகர் மனம் பற்றி எரிகிறது. சாம்பானின் பேரன் அஞ்சான் கொலை செய்யப்படும் காட்சி மனதை நடுங்க வைக்கிறது. அந்தக் கொலைக்கு அஞ்சானின் வாரிசான கட்டயன் பழிவாங்கத் துடிக்கிறார். ஆனால் உழைக்கும் மக்களின் அடிமனதில் ததும்பி நிற்கும் அன்பின் ஆற்றல் எப்படி அவரைத் தடம் மாற்றுகிறது. தான் கொல்ல நெருங்கும் வேலுச்சாமி - தன் வம்சத்தை வேரறுத்துவரும் உயர்சாதி வம்சத்தின் சமகால வாரிசான வேலுசாமி - பெருவெள்ளத்தில் சிக்கிக் கிடக்கும் தருணத்தில், காப்பாற்றும் கருணை மனமாற்றமாக அது வெளிப்படுகிறது என்பதைப் படிக்கும்போது வாசகர் மனம் நெகிழ்ந்து கரைகிறது.

இப்படியாக, சமூகத்தில் இன்று நிகழும் பலமுனைப் போராட்டங்களின் சித்திரமாக விரிகிறது நாவல்.

நாவலில் வாசகர்களை ஈர்ப்பது ஆசிரியரின் சித்திரிப்பு முறை. ஒரு பாத்திரத்தையோ காட்சியையோ ஒரு நிகழ்ச்சியையோ அவர் சித்திரிக்கும் முறையில் வாசகர் மனக்கண்முன் அது உயிர் பெற்றுப் பளீரென விரிந்து விடுகிறது. ஆசிரியர் பயன்படுத்தும் வட்டார மணம் நிறைந்த உரையாடல் மொழி, அவர் சொல்லுகின்ற அழகழகான உவமைகள்,, பழமொழிகள் எல்லாமே அபூர்வமானவை. அந்த வட்டாரத்துக்கே உரிய சிறப்புத்தன்மை கொண்டவை. பாத்திரங்களினுள்ளே நுழைந்து அவர்களின் ஆழ்மன ஓட்டங்களின் சிறுசிறு அசைவுகளையும் வெளிப்படுத்தும் நுட்பம் மிகச் சிறப்பானது. ஆசிரியரின் கவித்துவ ஆற்றல் நாவல் முழுவதிலும் நிரம்பித் ததும்பிக் கிடக்கிறது.

இந்தக் கவித்துவ ஆற்றல் தேவைக்கு அதிகமாக வெளிப்பட்டு, நாவலின் அழகையும், ஆழத்தையும் மறைக்கிறதோ என்ற எண்ணமும் வாசகருக்குப் பல சந்தர்ப்பங்களில் ஏற்படுகிறது. பாத்திரங்களின் உரையாடல்களையும், சித்திரிப்புகளையும் மீறி, ஆசிரியர் குரல் தேவையில்லாமல் பல இடங்களில் வெளிப்பட்டு, நாவல் வாசிப்புக்கு இடையீடு செய்கிறது.

இன்னொரு குறையாக வாசகரை உறுத்துவது இறால் பண்ணை வளர்ப்பு பற்றிய விவரச் சித்திரிப்பு. ஒரு நாவலில் இம்மாதிரிச் செய்திகள் இடம் பெறுவது தவிர்க்க முடியாதது, தேவையானது கூட. சம்பவங்களின் முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்து கொள்ள, அல்லது சூழலை விளங்கிக் கொள்ள, அல்லது சம்பந்தப்பட்ட பாத்திரங்களை மேலும் தெளிவாக விளக்கிக் கொள்ள, அல்லது நாவலின் களத்தைப் புரிந்து கொள்ள எவ்வளவு செய்திகள் தேவையோ அவ்வளவு செய்திகள் மட்டும் நாவலில் சிக்கனமாகப் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும். அதற்கு மேல் உள்ளவைகள் நாவலில் துருத்திக் கொண்டு நிற்கும். நாவலின் அழகைக் கெடுக்கும். இறால் வளர்ப்பு நூலிலிருந்து தெரிந்து கொள்ளத்தக்க செய்திகளை நாவலில் விலாவரியாக விளக்கியிருப்பது நாவலின் கலைக் கட்டமைப்பைப் பாதிக்கும்.

மணியம்மை என்னும் ஒரு வயதான பெண் "அவள்" என்று நாவலில் ஒருமையில் சொல்லப்படுவதும், சாம்பான்கள் பற்றிச் சொல்லப்படும் போதும் "ஒருமை" பயன்பட்டிருப்பது தவிர்த்திருக்க வேண்டும்.

நாலி என்பது ஓர் இயற்கை வடிகாலைக் குறிக்கும் சொல். தஞ்சைத் தரணியின் கடலோர விளைநிலப் பகுதிகளில் புழங்கும் வட்டாரச் சொல். அந்த மக்களின் மண்ணையும், நீரையும், வளத்தையும் குறித்து நிற்கும் குறியீட்டுச் சொல்லாக அது நாவலில் இடம் பெற்றிருக்கிறது. கடலோர விளை நிலங்களைப் பணத்துக்காக நிரந்தரமாக அழித்துக் கொண்டிருக்கும். பணத்தாசை பிடித்த கும்பல்கள் வளர்ச்சி என்ற பெயரில் சுற்றுச் சூழல் விரோத காரியங்களைச் செய்வதும், அதைத் தடுக்க மண்ணுக்குரியவர்கள் போராடுவதுமான விரிந்த களத்தின் குறியீடாகவும் அது அழகாக உருவம் பெறுகிறது. அந்தப் போராட்டத்தின் மையமாக புதிய ஜனநாயக யுகத்தில் மலரத் தொடங்கியுள்ள பெண்மை கம்பீரமாக எழுச்சி பெறச் செய்யும் காட்சி நாவலுக்குக் காலப் பொருத்தத்தையும், இடப் பொருத்தத்தையும், அழுத்தமான பண்பாட்டுப் பொருத்தத்தையும் தருகிறது. கவனிப்புக்குரிய நாவல்.

- பொன்னீலன்

Tweet

Whatsapp

விவரங்கள்

பெருமாள் முருகன்

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - ஜனவரி 2010

வெளியிடப்பட்டது: 07 ஜனவரி 2010

• புத்தக விமர்சனங்கள்

தமிழ் ஆய்வுகளில் பெரும் முன்னேற்றம் இல்லாமைக்குக் காரணம் தரவு நூல்கள் போதுமான அளவு உருவாக்கப்படாமையே. ஆய்வில் ஈடுபடுவோர் தாமே தரவுகளையும் தேடித் தொகுத்துக் கொள்ளவேண்டிய நிலையே உள்ளது. ஆகவே தரவுத் தேடலிலேயே ஆய்வாளர்கள் பல காலம் செலவிட நேர்கிறது. தரவுத் தேடலும் தொகுப்பும் என்னும் பணிக்கு அங்கீகாரம் கொடுக்கும் சூழலும் தமிழில் இல்லை. சுய ஆர்வம் காரணமாகவே சிலர் இதில் ஈடுபடுகின்றனர். ஆகவே தரவுகளை உருவாக்குவதைத் தம் வாழ்நாள் பணியாக எடுத்துச் செய்வோர் அவ்வளவாக இல்லை. அவ்வகையில் பல ஆண்டுகளாகத் தரவு உருவாக்கத்தையே தம் வேலையாகக் கருதிச் செயல்பட்டு வரும் புலவர் செ. இராசு அவர்களின் பணி மிகவும் முக்கியமானது.

சேதுபதி செப்பேடுகள், மராட்டியர் செப்பேடுகள், கொங்கு நாட்டுச் சமுதாய ஆவணங்கள், இசுலாமியர் வரலாற்று ஆவணங்கள் முதலிய பல தரவு நூல்கள் அவரது ஆக்கத்தில் உருவானவை. அவை பல்வேறு ஆய்வாளர்களுக்குப் பயன் தந்து வருகின்றன. படைப்பாளர்களுக்கும் அவை உந்துதல் தரக்கூடியவை. அதற்கேற்ற பல சம்பவங்கள் அந்த ஆவணங்களில் உள்ளன. கே.ஏ. குணசேகரன் எழுதிய 'பலியாடுகள்' நாடகத்திற்கான கரு கொங்கு நாட்டுச் சமுதாய ஆவணங்கள் நூலில் உள்ள ஒரு செப்பேட்டுச் செய்தி.

தற்போது செ. இராசு தொகுத்து வெளிவந்துள்ள நூல் 'பஞ்சக் கும்மிகள்' என்பதாகும். வரலாற்றில் பஞ்சம் பற்றிய பல செய்திகள் பேசப்படுகின்றன. ஆனால் பஞ்ச காலத்தை விவரிக்கும் ஆவணப் பதிவுகள் மிகவும் குறைவு. அவ்வகையில் இந்தக் கும்மிகள் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை. பஞ்சக் கும்மிகள் என்றால் பஞ்சம் பற்றிய கும்மிகள் எனவும் ஐந்து கும்மிகள் எனவும் பொருள்படும். தாது வருடப் பஞ்சக் கும்மிகள் மூன்றும் கர வருடப் பஞ்சக் கும்மி ஒன்றும் பரிதாபி வருடப் பஞ்சக் கும்மி ஒன்றும் என ஐந்து கும்மிகள் இந்நூலில் உள்ளன. அவற்றுடன் காத்து நொண்டிச் சிந்து, பெருவெள்ளச் சிந்து ஆகிய இரண்டும் உள்ளன.

ஓலைச்சுவடியில் இருந்து தொகுக்கப்பட்டுள்ள இவை நாட்டுப்புறப் பாடல் தன்மை கொண்டவை. கதைப் பாடல்களுக்குரிய வகையில் இயற்றிய புலவர்களின் பெயர்களையும் கொண்டுள்ளன. இப்புலவர்கள் நல்ல தமிழ்ப் புலமை கொண்டவர்களாகவும் இருந்துள்ளனர். புலமையும் நாட்டுப்புற மரபுத்தன்மையும் கலந்த வடிவமாக இவை உருவாக்கம் பெற்றுள்ளன.

மழை இல்லாமல் ஏற்படும் வறட்சியின் காரணமாகப் பஞ்சம் உருவாகும் என்பது பொதுவான கருத்து. அதுமட்டுமல்ல, பெருவெள்ளத்தின் காரணமாகவும் பஞ்சம் உருவாகும் என்பது நடைமுறை. உற்பத்தியைத் தடுப்பது வறட்சி. ஏற்கனவே பல ஆண்டுகளாக உருவாக்கி வைத்திருக்கும் அமைப்புகள் எதையும் வறட்சி உடனடியாகச் சிதைத்துவிடாது. சேமிப்பில் இருக்கும் தானியங்கள் ஓரிரு ஆண்டுகள் வரைகூடத் தாங்கும். மெல்ல மெல்ல அழிவைக் கொண்டுவரும் தன்மை கொண்டது வறட்சி. ஆனால் பெருங்காற்றும் பெருமழையும் வெள்ளமும் அப்படிப்பட்டவை அல்ல. இவை உடனடி அழிவைக் கொண்டு வருவன. ஏற்கனவே பல்லாண்டுகளாக உழைத்து உருவாக்கி வைத்திருக்கும் அமைப்புகளை உடனடியாகச் சிதைத்துவிடுபவை இவை. வேகமான அழிவுக்குக் காரணமான இவற்றால் உடனடிப் பஞ்சம் ஏற்படுவது இயல்பு.

தகவல் தொடர்பு பெருகியுள்ள இக்காலத்தில் உதவிக்கரங்கள் எளிதாக நீள்கின்றன. தொடர்புகள் கடினமான பழங்காலத்தில் உதவுவார் இன்றிப் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் அனுபவித்திருக்கக்கூடிய துயரத்தின் பரப்பு பெரிதாக இருந்திருக்கும். அத்தகைய துயரத்தை வெளியே எடுத்துச் சென்ற தொடர்புச் சாதனமாக இத்தகைய கும்மிகளும் சிந்துகளும் அமைந்திருக்கும். அவ்வகையில் பேருதவி புரிந்தவர்கள் இப்புலவர்கள். பஞ்ச காலத்தில் மனிதத் தன்மை மாண்டு போனதற்குப் பல சம்பவங்கள் இப்பாடல்களில் ஆதாரமாகக் கூறப்பட்டுள்ளன. மனைவியை விட்டுக் கணவன் சொல்லிக் கொள்ளாமல் ஓடிப்போவதும் பெற்ற குழந்தையைத் தானியத்திற்கு விற்பதும் கைவசம் இருக்கும் சொற்பப் பொருளையும் அபகரித்துக் கொள்ளும் திருட்டும் ஏமாற்றும் பெருகியதும் என இப்பாடல்கள் காட்டும் சம்பவங்கள் பல.

கற்றாழை, ஆலம்பழம், மாங்கொட்டை, ஈச்சங்குத்து, பனங்குருத்து உள்ளிட்டவை உணவானதையும் கற்றாழை போன்றவற்றைத் தொடர்ந்து உண்டதால் உடம்பு வீங்கிப் போனதையும் இப்பாடல்கள் காட்டுகின்றன. பிணம் தின்று பசியைப் போக்கிக் கொள்ளும் காட்சிகளும் இவற்றில் உள்ளன. 'மனிதனை ஓர் மனிதன் நன்றாகவே தின்றான்' என்பது பாடல் அடி. பஞ்ச காலம் மனித மதிப்பீடுகள் அனைத்தையும் அடியோடு சாய்த்துவிடும் தன்மை கொண்டது. உறவுகள், ஒழுக்கம் உள்ளிட்ட எல்லாம் எத்தகைய இழிநிலையை அடைந்தன என்பதற்கான சாட்சிகளை இப்பாடல்கள் சொல்கின்றன.

மதம் பற்றியும் தாசியரின்நிலை பற்றியும்கூட இப்பாடல்களில் செய்திகள் உள்ளன. அன்றைய சாதிநிலைகள் குறித்தும் சில தகவல்களை இவற்றிலிருந்து பெறலாம். ஆகவே பஞ்சம் பற்றிய ஆய்வுகளுக்கு மட்டுமல்ல, அக்காலச் சமுகம் தொடர்பான ஆய்வுகளுக்கும் ஆதாரமான தரவுத் தொகுப்பு என்று இந்நூலைச் சொல்லலாம். ஆட்சியாளர்களுக்கு எப்போதும் ஆதரவுக் குரலாகவே இத்தகைய பாடல்கள் விளங்குவதன் மர்மம் பற்றியும் யோசிக்கலாம். 'நீதி தவறாத கம்பெனியார்' என்று கூறி அவர்கள் எடுத்த நிவாரண நடவடிக்கைகளையும் புகழ்ந்து விவரிக்கிறது ஒருபாடல். இப்பாடல்கள் இடையூறின்றிப் பரவுதற்கான உத்தியாக இத்தகைய அரசாங்கப் புகழ்ச்சி இடம் பெற்றிருக்குமா? அச்சம் காரணமாக இருக்கலாமா? இயல்பாகவே அரசு சார்பு நிலை கொண்டவர்கள் இவர்கள் எனலாமா?

செ. இராசு எழுதியுள்ள பதிப்புரை மிக முக்கியமான பல செய்திகளைத் திரட்டித் தந்துள்ளது. கிறித்துவ மறைப் பணியாளர்கள் பஞ்ச காலத்தை எளிதான மதமாற்றக் காலமாகக் கருதியுள்ளனர். அவ்விதம் அதைப் பயன்படுத்தவும் செய்துள்ளனர். டிரிங்கால் என்னும் பாதிரியார் எழுதியுள்ள கடித வாசகம் '...ஆயிரக்கணக்கில் பிராங்க்ஸ் என்னிடமிருந்தால் பாதி நாடு திருமுழுக்குக் கேட்டு என்னிடம் வந்துவிடும்' என்று கூறுகிறது. இத்தகைய செய்திகளோடு தமிழில் இதுவரை பஞ்சம் தொடர்பாக வந்துள்ள இலக்கியங்கள் பற்றிய தகவல்களையும் பதிப்புரை தருகிறது.

கல்வெட்டு, ஓலைச்சுவடி, செப்பேடு முதலிய ஆவணங்களோடு பல்லாண்டுகளாகத் தொடர்பு கொண்டுள்ள செ. இராசு, இந்நூலை நல்ல பதிப்பாக ஆக்கிக் கொடுத்திருக்க முடியும். அருஞ்சொற்களுக்குப் பொருள் கொடுத்தல், சிறு விளக்கங்கள் தருதல் என்னும் முறையில் குறிப்புரை ஒன்றை அவர் எழுதியிருக்கலாம். பேச்சு வழக்குச் சொற்கள் விரவியுள்ள இவற்றிற்குச் சொல்லடைவு ஒன்றையும் உருவாக்கி வழங்கியிருக்கலாம். பாடல்களில் விடுபட்ட இடங்கள் பற்றிய குறிப்புகளைக் கொடுத்திருக்கலாம்.

இவ்வாண்டில் வெளிவந்துள்ள பல நூல்களில் தரவுத் தொகுப்பு என்னும் வகையில் இந்நூலைச் சிறந்ததாகக் கருதுகின்றேன். முதுமை, தொடர் மருத்துவம் ஆகியவற்றுக்கிடையேயும் ஈடுபாட்டுடன் செயல்படும் புலவர் செ. இராசு அவர்களின் ஆவணப் பதிவுப் பணியில் மற்றுமொரு முக்கியமான பதிவு சேர்ந்துள்ளது. காவ்யா பதிப்பகம் இந்நூலை அழகாகவும் பிழையின்றியும் வெளியிட்டிருப்பது இன்னுமொரு சிறப்பு.

- பெருமாள் முருகன் 

Tweet

Whatsapp