புதிய புத்தகம் பேசுது - நவம்பர் 2010

விவரங்கள்

ச.தமிழ்ச்செல்வன்

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - நவம்பர் 2010

வெளியிடப்பட்டது: 25 நவம்பர் 2010

• தமிழ் மொழி

காற்றின் முன்பக்கம் எது

இந்தக் கவிதைக்கு உண்டா

முன்பக்கம் பின்பக்கம் ?

-கல்யாண்ஜி

இதோ எனக்குச் சற்று முன்னாலும் காலத்தால் மட்டுமே எனக்குச் சற்றுப் பின்னாலும் என்னோடு இன்று நடந்து வரும் சக பயணிகளைப்பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருப்பதுபோல மனதுக்குப் பிடித்த காரியம் வேறென்ன உண்டு?

கல்யாண்ஜி ஒரு கவிஞராகவும் அவரே வண்ணதாசனாக சிறுகதையாளராகவும் எனக்கு அறிமுகமானது 1970 ஆம் ஆண்டு. நான் கோவில்பட்டியில் கல்லூரிப்படிப்பைத் துவங்கிய ஆண்டில். சிற்றிதழ்களின் பொற்காலம் அது.எங்கள் ஊரிலிருந்தும் நீலக்குயில் என்கிற சிற்றிதழை திரு. அண்ணாமலை நடத்திக்கொண்டிருந்தார். என்னுடைய கவிதைகள் (!) அதில் வந்து கொண்டிருந்தன. நான் இலக்கியவாதிகளின் உலகத்துக்குள் பிரவேசித்த திகைப்பான காலம். நீலக்குயிலில் ரசிகமணி, கி.ரா., கு.அழகிரிசாமி, வண்ணநிலவன், வண்ணதாசன் போன்ற பல படைப்பாளிகளின் கடிதங்கள் தொடர்ந்து கடித இலக்கியம் என வந்துகொண்டிருந்தன.

அப்போது என்னை முதலில் வசீகரித்து இழுத்துக் கொண்டவை வண்ணதாசனின் சிறுகதைகளும் வண்ண நிலவனின் கடல்புறத்தில் நாவலும் தான். இலக்கிய உலகில் எனக்கு அப்பா கு. அழகிரிசாமி என்றால் என் உடனடி மூத்த சகோதரர்களாக எழுத்தின் வழி என்னை வழிநடத்தியவர்கள் வண்ணதாசனும் வண்ணநிலவனும் தான். அப்போது அவர்களை நான் நேரில் சந்தித்திருக்க வில்லை. அவர்களின் புகைப்படம் கூடப் பார்த்ததில்லை. கிருஷியின் வார்த்தைகளால் என் மனதில் உருவாகியிருந்த சித்திரங்களாகவே அவர்கள் எனக்குள் இருந்தார்கள். அன்றைக்கு அவர்கள் இருவரையும் விட உலகத்தில் எனக்கு நெருக்கமானவர்கள் வேறு யாருமே இல்லை என்று எண்ணிக்கிடப்பேன். இவ்வரியை எழுதும் இந்த நிமிடத்திலும் அந்த அதே நெருக்கத்தின் மூச்சுக்காற்றில் மனம் கரைகிறது. எழுத்தின் வழி மட்டுமே இத்தனை நெருக்கமாக ஒருவரை அடைய முடியும் என எனக்கு உணர்த்தியவர்கள் அவர்கள் இருவரும்தான். கு.அழகிரிசாமியை நான் வாசித்தது பிற்பாடுதான். கு.அழகிரிசாமியின் கையில் என்னைப் பிடித்துக் கொடுத்தவர் சேர்க்க வேண்டிய இடத்தில் சேர்த்துட்டேன் என்று மறைந்தும் விட்டார். அவர் எழுத்தாளர் ஜோதிவிநாயகம். வண்ணதாசனின் அப்பா, எங்கள் முன்னோடித் தோழர் தி.க.சி. யை எனக்கு அப்போது யாரென்றே தெரியாது. வண்ணதாசனின் பெயர்க்காரணம் பற்றிப் பின்னாட்களில் விசாரித்தபோதுதான் தி.க.சி. பற்றி அறிய நேர்ந்தது.

சேலம் பரந்தாமனின் கைவண்ணத்தில் அன்றைய தேதியில் பிரமிப்பூட்டும் அச்சாக்கத்தில் (சான்ஸே இல்லை) வண்ணதாசனின் முதல் கதைத்தொகுப்பு ‘கலைக்க முடியாத ஒப்பனைகள்’ வந்து எங்களை அலைக்கழித்துக் கொண்டிருந்தது. என்ன ஒரு புத்தகமய்யா! அதற்கு புத்தகத் தயாரிப்புக்கான ஒரு விருதுகூடக் கிடைத்தது. கதை ஒவ்வொன்றும் ஒரு வாழ்க்கை. தோழர் பால்வண்ணத்தின் மூலம் ஒரு பிரதி என் கைக்குவந்து சேர்ந்திருந்தது.

பிற்காலத்தில் அவருடைய கதைகள் பற்றி என் அளவற்ற அன்புக்கும் மதிப்புக்கும் உரிய திரு.சுந்தரராமசாமி அவர்கள் சொன்ன ஒரு வாக்கியத்தை அன்றைக்கு என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை.இப்போதும் அப்படியே. மெல்லிய உணர்வுகளே வண்ணதாசனின் படைப்புகளாகின்றன. மனசைக்கீறும் பிரச்சனை இல்லை. வலி இல்லை. பறவையின் சிறகுகளால் கோதி விடுவதுபோன்ற வருடுவது போன்ற வாழ்க்கைத்தான் அவருடைய உலகம் என்பது போல அவர் எழுதியிருந்தார். அவருடைய பார்வை அது. எனக்கு வண்ணதாசனின் படைப்புகள் பற்றி- குறிப்பாகச் சிறுகதைகள் பற்றி நூறு சதம் இதற்கு எதிரான கருத்துதான் எப்போதும் இருக்கிறது.

கலைக்க முடியாத ஒப்பனைகள், சமவெளி, பெயர் தெரியாமல் ஒரு பறவை,சின்னு முதல் சின்னு வரை என்று (இப்போது மொத்தப்படைப்புகளின் புதிய தொகுப்பை சந்தியா பதிப்பகம் வெளியிடுகிறது.) அடுத்தடுத்து வந்த அவருடைய சிறுகதைத்தொகுப்பு களைப் பின் தொடரும் என் மனம் பொதுவாழ்வில் மக்களுக்கான போராட்டங்களில் பங்கேற்க என்னை உந்தித்தள்ளும் சக்தியை இக்கதைகள் கொண்டிருப்பதாக உணர்கிறேன்.இது ஒரு விதத்தில் வியப்பான ஒன்றாகத் தெரியலாம். திரு.தி.க.சி. அளவுக்குக் கூட எந்த முற்போக்கு இயக்கத்தோடும் அதன் போக்குகளோடும் தன்னை இணைத்துக்கொள்ளாமல்,

போகும் வரும் வழியில் உள்ள

புற்களை மட்டும் பார்ப்பதற்காவது

முழுதாகப்

பொழுது இருக்க வேண்டும்

கல்யாணி வாழ்க்கையில்.

என்று தன்னடக்கமாக ஒருபோதும் தன்னை முன்னிறுத்தாத வேறு ஒரு லயத்தில் வேறு ஒரு ஸ்ருதியில் இசைந்து வாழும் ஒரு மனிதரான வண்ணதாசனின் கதைகளே என்னைக் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்துக்குள் உந்தித்தள்ளியது. தள்ளுகிறது. மேலும் மேலும் உறுதியுடன் போராட என்னைத் தூண்டுகிறது என்றால் அதுதான் எழுத்தின் மந்திரசக்தி என்று உரக்க இந்த உலகுக்குக் கூறுவேன்.

பெயர் தெரியாமல் ஒரு பறவை என்கிற ஒரு கதை போதும் ஒருவனைப் போராளியாக்குவதற்கு என்பேன். கொட்டும் மழையில் தான் நனைந்ததைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல் நனைந்துபோன ரொட்டிகளைத் திண்ணையில் அடுக்கி வைத்துக் கவலையுடன் பார்த்திருக்கும் அந்த ரொட்டி விற்கும் தொழிலாளியின் மனம்-அவருக்கு வீட்டுக்காரர் தலை துவட்டத் தரும் துண்டை வாங்கத் தயங்கி, இவ்வளவு சுத்தமான துண்டு என் தலையைத் துவட்டவா.. .. என்று கேட்டு நிற்கும் அந்த ஒரு புள்ளியில் வெடித்துக் கதறும் என் மனம் ஒவ்வொரு வாசிப்பின் போதும். என்ன வாழ்க்கையடா இது; இதை உடைத்து நொறுக்கு என்று மனம் ஆவேசம் கொள்ளும்.

ஒரு படைப்பு இதை விட என்ன சாதிக்க வேண்டும்?

எச்சம் கதையில் வரும் காலி சோடா,கலர் பாட்டில்களை இறக்கும் கூலிக் குழந்தைத் தொழிலாளிகள் எச்சமாக அந்தப் பாட்டில்களில் மிஞ்சி இருக்கும் சோடாவைக் குடித்துச் சந்தோசப்படும் அந்த ஒரு புள்ளியில் இன்றைக்கும் உறைந்து நிற்கிறது என் வாசக மனம். குழந்தைத் தொழிலாளர் பற்றிக் கதையில் பெரிய பிலாக்கணம் வைத்தால்தான் ஆச்சா என்ன? எச்சம் கதையைவிட முற்போக்கான சிறுகதை ஒன்று உண்டா நம் காலத்தில்?

மனித உறவுகள் வண்ணதாசனின் கதைகளில் கொண்டாடப்பட்ட அளவுக்கு வேறெங்கும் நான் கண்டதில்லை. பஸ்ஸில் பழைய சினிமாப்பாடல்களைப் பாடியபடி அவர்கள் செல்லும்போது பிரிவின் வலியை நாம் எத்தனை அழுத்தமாக உணர்ந்தழுதோம்? ‘‘எனக்கு டிபன் பாக்ஸ் ஞாபகம் வந்தது போல ஆபீசே கதி எனக் கிடக்கும் இவருக்கு வீடு ஞாபகம் வரவேண்டும்’’ என்று ‘ஞாபகம்’ கதையில் ஒரே ஒரு வரிதான் வருகிறது. அது நம் மத்தியதர வர்க்கத்து வாழ்க்கையின் சலிப்பையும் நாற்காலியோடு நாற்காலியாகவே ஆகிப்போன அடையாள மறதியையும் அடையாள மறுப்பையும் ஒருசேர நம் முகத்தில் அடித்துச் சொல்லிச் செல்கிறது.

இதுபோன்ற வாழ்வின் இக்கட்டான புள்ளிகளில் கொண்டுவந்து நம்மை நிறுத்துவதே வண்ணதாசனின் கலையின் அரசியல். கதையின் மையப்புள்ளிக்குத் தேவையற்ற ஏராளமான நுட்பமான விவரணைகள் அவர் கதையில் இருக்கும் என்று சில சமயங்களில் சிலர் விமர்சித்திருக்கிறார்கள். ‘தேவையற்ற’ என்ற சொல்லை ஒரு படைப்பைப் பற்றி எழுதும்போது குறிப்பிடும் அதிகாரம் எந்த விமர்சகருக்கும் இல்லை என்று கருதுகிறேன். தவிர வண்ணதாசனின் கதைகளில் விரிவாக இடம்பெறும் நுட்பமான வண்ணக்கோலங்களெல்லாம் மையப்புள்ளியில் நம்மை நிறுத்துவதற்காகப் பரப்பப்பட்ட பின் திரைதான் என்பதை தொடர்ந்து அவரை வாசிக்கும் வாசகனால் எளிதில் புரிந்து கொள்ள முடியும்.

அவரே அவரது கவிதை நூல் ஒன்றுக்கான முன்னுரையில் குறிப்பிடுகிறார்: “எந்த நிரூபணங்களையும் நோக்கி என் வரிகளை நகர்த்தவேயில்லை நான். தண்ணீரற்றுத் தவித்துக் கிடக்கையில் உனக்கென்ன இத்தனை சொரிவு என்று குல்மோஹர் மரங்களை யாரும் கேட்டதுண்டா?அதன் தாவரகுணம் அதற்கு.”

குல்மோஹர் மரத்துக்கே கூடத் தெரியாமல் அது எத்தனையோ பேரை எத்தனையோ விதங்களில் கிளர்ச்சியூட்டிக் கொண்டிருப்பதும் வாழ்வின் நிஜம்தான். பூக்கள் எப்போதும் புன்னகையையும் மயக்கும் மனநிலையையும்தான் தரும் என்று இறுதித் தீர்ப்பாக யாரும் ஒரு வரியை எழுதிவிட முடியுமா என்ன? இக்கோணத்தில் வண்ணதாசனின் படைப்புகள் பற்றி விரிவாக ஓர் ஆய்வு மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும் என ரொம்ப நாளாகக் கனவு கண்டு கொண்டிருக்கிறேன்.

எழுதப்பட்ட வரிகளில் இல்லை முற்போக்கும் பிற்போக்கும். அவ்வரிகள் வாசக மனதில் உண்டாக்கும் அலைகளில்தான் அடங்கியிருக்கிறது எல்லாமே. எழுத்தில் மட்டுமே எல்லாம் அடங்கியிருப்பதும் இல்லை. அது வாசிக்கப்படும் அந்த நொடியில் எழுத்தும் வாசக மனமும் சேரும் அந்தக் கணத்தில் என்ன மாயமும் நிகழலாம். நிகழும்.

எனக்குள் பல மாயங்களை நிகழ்த்திய நிகழ்த்தும் வண்ணதாசனின் படைப்புகளுக்கு ’ரெட் சல்யூட்’ என்று சொல்லி இவ்வரிகளை இப்போதைக்கு நிறைவு செய்வோம்.

Tweet

Whatsapp

விவரங்கள்

இராம.குருநாதன்

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - நவம்பர் 2010

வெளியிடப்பட்டது: 25 நவம்பர் 2010

நூல் ஆய்வு

அருணகிரிநாதர் முதல் வள்ளலார் வரை ஒரு மறுவாசிப்பு

ச. செந்தில்நாதன், புதுமைப்பித்தன் பதிப்பகம்,

சென்னை-83

பக்: 152 | ரூ. 80

தமிழகத்தின் வரலாறு, சமூகம், பண்பாடு முதலியவை பதினாறாம் நூற்றாண்டு தொடங்கிப் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டு வரை பலவகையான புரட்சிகளைக் கொண்டிருந்த காலகட்டங்களாகும். தமிழகத்தில் அன்னியப் பதிவுகளும் பார்வைகளும் ஒரு புதிய சூழலுக்குத் தமிழகத்தை தமிழின மக்களை உள்ளாக்கிய காலகட்டங்களாகும். வரலாற்றின் தொடர்ச்சியில் புதுமையும் காலமாற்றமும் தவிர்க்கமுடியாதவை என்பதனைக் காட்டுவனவாகவே அந்த மூன்றுகால கட்டங்களும் விளங்கின. வேற்றவருடைய வரவும் உறவும் தமிழகத்தின் போக்கில் பலவகைகளில் மறுமலர்ச்சிக்கும் மாற்றுச் சிந்தனைகளுக்கும் இடம் கொடுப்பதாகின. தமிழ்ச் சமூகப் பண்பாட்டு வரலாற்றில் பெரும் மாற்றத்தை உண்டாக்கிய அக்கால கட்டங்களில் எப்படிப் பட்டவையாக இருந்துள்ளன என்பதனை அறியும் வண்ணம் அருணகிரிநாதர் முதல் வள்ளலார் வரை - ஒரு மறு வாசிப்பு என்னும் சிகரம் செந்தில்நாதனின் நூல் எழுதப்பட்டுள்ளது. இந்நூல் ஆசிரியர் மார்க்சியச் சிந்தனைத் தடத்தில் இயங்கிவருபவர். வழக்குரைஞராகத் திகழும் இவர் நடுநிலையான திறனாய்வுப்பார்வையுடன் சமூக நிகழ்வுகளைச் சரியான எடுத்துக்காட்டுகளோடு எடுத்துரைப்பவர்.

இந்நூலில் நிலவுடைமைச் சமுதாயத்திற்குச் சிதைவு ஏற்படுத்தி முதலாளித்துவம் தன் ஆதிக்கத்தைச் செலுத்திய சூழலில் மதமும் பண்பாடும் மாறுபட்டமைவதை அது இக்காலத்திற்கும் பொருந்தியிருப்பதனை உற்று நோக்குகிறார் ஆசிரியர். அதனால்தான், அது மூடநம்பிக்கைகளை அதிகமாக்கியது. வழிபாட்டு முறைகளை மாற்றியமைத்தது. சில கோயில்களைப் பிரபலமாக்கியது. சில கோயில்களைப் பின்னுக்குத்தள்ளியது. கோயில்களைச் சுற்றுலாத் தலங்களாக்கியது. சாமியார்களை நவீன சாமியார்களாக்கியது. இவற்றை இன்றைய சூழலில் மறுவாசிப்புச் செய்ய வேண்டியதன் அவசியத்தை இந்த நூலில் ஆழமாக உணர்த்த முற்பட்டிருக்கிறார் ஆசிரியர். அருணகிரிநாதருக்கும், வள்ளலாருக்கும் முன் தமிழகம் பிற இனத்தவர்களின் படையெடுப்பாலும் ஆதிக்கத்தாலும் ஆட்பட்டிருந்த சூழலைச் சுருக்கமாகவும், ஆழமாகவும் தம் எளிய மொழிநடையில் உணர்த்தியிருப்பதனைக் காணலாம். அந்த வரலாற்றுப் பின்னணியை எடுத்துரைத்தால்தான் தமிழகத்தின் சமய, சமுதாயப் பண்பாட்டினைப் புரிந்துகொள்ளமுடியும் என்று கருதி அவற்றை முதல் ஐந்து இயல்களில் சொல்லவேண்டிய அவசியம் ஆசிரியருக்கு நேர்ந்திருக்கிறது. இந்தப் பின்புலத்தின் வளர்ச்சியில் அருணகிரிநாதர், தாயுமானவர், சித்தர்கள், சைவ மடங்கள், குகையிடிக் கலகம், சைவ சாத்திரங்கள், குமரகுருபரர், சிவப்பிரகாசர் அண்ணாமலை ரெட்டியார் நிகம வழிபாடு, வைணவத்தின் நிலை, வள்ளலார் ஆகிய இயல்கள் தொடரோட்டமாகச் செல்கின்றன.

அருணகிரிநாதர் பற்றிய வரலாற்றை மேலெழுந்த வாரியாகச் சொல்லிவிட்டு முருகனை அவர் பெரிதும் போற்றிப் பாடிய சூழலைப் பக்தி இயக்கப் பின்புலத்தில் ஆராய்கிறார். ‘நிலவுடைமைச்சமுதாயத்தின் வளர்ச்சியை ஒட்டி, இனக்குழுச் சமூகத்தின் முருக வழிபாட்டை விட, அச்சமூகத்திற்குத் தேவையான சிவன் வழிபாடு ஏற்றம் கண்டது. முருகனுக்கு முக்கியத்துவம் அதிகார வர்க்கத்தால் குறைந்தது. விஜய நகர ஆட்சி தமிழகத்தில் மலர்ந்தபோது, அருணகிரிநாதர், தம்முடைய சந்தப்பாடல்களால் முருகன் வழிப்பாட்டுக்குப் புத்துயிர் பாய்ச்சினார். நாயன்மார்கள் காலத்திற்கு எண்ணூறு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் சிவன் வழிப்பாட்டைப் பின்னுக்குத் தள்ளி முருகனை முன்னிலைப்படுத்தினார் என்று சொல்லி அதற்கான காரணத்தைக் கூறுகிறார். பிராமண மயமாக்கப்பட்ட சைவம், சிவ வழிபாட்டை விட, அதிகம் பாதிக்கப் படாத முருகன் வழிபாடு ஒரு மாற்றாக அருணகிரிநாதருக்குத் தோன்றியது (பக்.35). என்கிறார். அது போல, வடமொழியை ஒட்டித் தோன்றிய கந்த புராணம் எழுதப்பட்ட பின்பும், அருணகிரிநாதர் அந்த மரபைப் பின்பற்றாமல், மாறுபட்டுப் பாடியிருப்பதனைக் காட்டும் ஆசிரியர், தெய்வானையைவிட குறத்தி மகள் வள்ளிக்கே அருணகிரியார் முதலிடம் தந்திருப்பது, ஆன்மிகப்பண்பாட்டுத்துறை வரலாற்றில் ஒரு மாற்றத்திற்கான நிலைப்பாடு (பக்.39) என்ற கருத்து எண்ணத்தக்கது. அருணகிரிநாதரின் தமிழ், தமிழர்களின் பூர்வீகக் கடவுள் ஆயிற்று. தமிழ் உணர்வுக்கு உந்து சக்தியானது. முருகன் வெறும் கடவுள் மட்டும் அல்ல. தமிழின் அடையாளமும் ஆனான் என்று கருத்துரைக்கிறார். மாறாக அவருக்குப்பின் வந்த தாயுமானவர், சிவனை முழுமுதற் கடவுளாகக் கொண்டு சைவ நெறி ஒழுகியவர். எனினும் ஆன்ம சிந்தனை அவர் பாடல்களில் மிக முக்கியத்துவம் பெற்றிருப்பினும், சமூக எதிர்ப்பு அவரிடம் கிடையாது. சமரச நோக்கே அவரிடம் இருந்துள்ளது எனவும், அவரது பாடல்களில் அவர் காலத்திய பதிவுகள் அழுத்தமாய் இல்லை என்றும் தமது முடிவினை மொழிகின்றார். (பக்.43) சித்தர்கள் பற்றிய கருத்துரைக்கையில் அவர்கள் கலகக் குரல் எழுப்பியதன் பின்னணி எடுத்துரைக்கப்படுகிறது. உலோகாயதச் சித்தர் பற்றி சொல்லியிருக்கும் செய்தி சுவையானது.

அவரின் பாடல் டார்வின் தத்துவத்தையும், பகுத்தறிவு வாதத்தையும், மார்க்சியத்தையும் உள்வாங்கி உள்ளதாகச் சுட்டியுள்ளார். அந்தச் சித்தர் கண்டிப்பாக அண்மைக் காலச் சித்தராகத்தான் இருப்பார் போலும். பதினெண் சித்தர்களில் இவர் அடங்குவாரா என்பது ஐயமே. பாட்டின் நடை அவ்வாறுதான் அவரைக் கருதத் தோன்றுகிறது. மடங்களைப் பற்றியும், (பக்.51-62) வீர சைவ ஆதினங்கள் (பக்.70-73) பற்றியுமான பார்வைகள் சுருக்கமாக இருந்தாலும் நாம் கருத்துரைக்க வேண்டிய கண்ணோட்டத்தை எடுத்துச் சொல்கிறார் ஆசிரியர். குகையிடிக் கலகம், (பக்.61) நிகம வழிபாடு (பக்.78) குறித்த பார்வைகள் சற்றே மொழி பக்தி இலக்கியத்தைப் பரப்புவதற்குக் கருவியாக இருந்துள்ளது. தமிழ்பக்திப் பாடல்கள் வழித் தமிழின் சிறப்பையும் மொழியும் குமரகுருபரர் சைவ ஆதினங்களில் தனித்து நிற்பவர் என்கிறார். அவர் தமிழையும் முருகனையும் முன்னிறுத்தியவர். சிவப்பிரகாசர் தமிழ் உணர்வில் ஒருபடி மேலே போய்விட்டார் என்று கருத்துரைக்கும் ஆசிரியர் அவரைப்பற்றிய செய்திகளை மேலும் சற்றே விரித்திருக்கலாம்.

அருணகிரிக்குப்பிறகு, தமிழ்நாட்டில் முருக வழிபாட்டின் நீட்சியை அண்ணாமலை ரெட்டியாரின் காவடிச் சிந்து மூலம் காணப்பட்டிருப்பதாகச் சொல்லியிருப்பது சிந்திக்கக்கூடிய இடமாகும். வைணவத்தின் நிலை பற்றிய கட்டுரை முறை மாறி இடம் பெயர்ந்துள்ளதோ என்று நினைத்தாலும். இராமனுசர் பற்றி ஆசிரியருக்குச் சொல்லவேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டதாலே வள்ளலாருக்கு முன் அவரைப்பற்றிய சிந்தனை எழவேண்டியிருக்கிறது. அதில் சொல்லப்பட்டிருக்கும் சில செய்திகள் கருத்தில் கொள்ளத்தக்கன. திருமுறைகளுக்குச் சைவக்கோயில்களில் கிடைக்காத இடம் வைணவக்கோயில்களில் பிரபந்தங் களுக்கு கிடைத்தன. அதற்கு இராமனுசரே காரணம் (பக்.85) அவர் தம் காலத்தின் சமூக, பொருளாதார, அரசியல் வளர்ச்சியைப் புரிந்துகொண்டு சமய அரசியலில் காய்களைத் திறமையாக நகர்த்தினார் (பக்.86). ஆழ்வார்கள் மரபு வழியிலோ அல்லது புதுப்பாதையிலோ பயணம் செய்யாமல் போனது தமிழுக்கு இழப்பேயாகும் (பக்.87) என்று வரும் கருத்துகள் சிந்தனையைத் தூண்டவல்லன.

வள்ளலார் பற்றிய விரிந்த பார்வை இந்த நூலுக்கு அடித்தளம். அதனால்தான் அவருக்கு முந்தி இருந்த தமிழக சமயப் பின்புலம் அரசியல், சமூக, பொருளாதாரப் பண்பாட்டு நிலைகளை ஆசிரியர் சொல்லவேண்டி நேர்ந்தது. ஆங்கிலேயர், கிறித்தவர், இசுலாமியர். ஆகிய வேற்றவரின் வரவால் வள்ளலார் புரிந்துகொண்டவை என்ன என்பதனைத் தெளிவாகக் கூறும் ஆசிரியர், அவர்கள் வரவால், வழிபாட்டு முறையில் சில மாற்றங் களையும், சமூகத்திற்குத் தேவையான சில பின்பற்றுதல் களையும் தம் சீர்திருத்தத்திற்குப் பயன்படுத்திக் கொண்டதைப் புதிய அணுகுமுறையில் அறியமுடிகிறது. தமிழகத்தில் கிறித்துவமதத்தின் தத்துவத்தையும், அதன் நடைமுறைகளையும் வள்ளலார் அளவிற்குப் புரிந்துகொண்ட சைவ சமயவாதிகள் யாரும் இல்லை (பக்.95) என்று கருத்துரைப்பது சிந்தனைக்குரியது. வள்ளலாரையும் ஆறுமுகநாவலரையும் ஒப்பிட்டும் வேறுபடுத்தியும் காட்டும் இடங்கள் ஆய்வுத் தளத்திற்கு வலிமை சேர்க்கும் விதத்தில் அமைந்துள்ளன.

இந்த நூல் தெளிவான நடையில் அமைந்திருப்பதோடு, எடுத்துக்கொண்ட கருத்தாக்கத்திற்குத் தகுந்தவாறு செய்திகளை ஆதாரத்தோடு வழங்கி இருக்கிறது.

Tweet

Whatsapp

விவரங்கள்

எஸ்.வி.வேணுகோபாலன்

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - நவம்பர் 2010

வெளியிடப்பட்டது: 25 நவம்பர் 2010

2010 இலக்கியத்திற்கான நோபல் விருது

எழுத்தாளர் என்பதற்காக நீங்கள் கொல்லப்படுகிறீர்கள் என்றால், அது (உங்களுக்காக) உச்சகட்டமாக வெளிப்படுகிற மரியாதை, தெரியுமா... - மரியோ வர்கஸ் லோசா

தான் முதன்முதல் எழுதும் ஒரு படைப்பின் ஆயிரம் பிரதிகளை யாரோ மொத்தமாகப் போட்டு எரிக்கிறார்கள் என்றால் அந்த எழுத்தாளருக்கு என்ன உணர்வுகள் தோன்றியிருக்கும்? தான் இன்னும் உரக்கப் பேச வேண்டும், இன்னும் காத்திரமாக ஆதிக்கப் போக்குகளை விமர்சிக்க வேண்டும் என்று அவருக்குத் தோன்றிவிடுமானால், அப்புறம் அந்தப் படைப்பாளியின் கைகளை யாரால் கட்டிப் போட முடியும்?

இதுதான் மரியோ வர்கஸ் லோசா என்ற எழுபத்து நான்கு வயது நிரம்பியிருக்கும் இலத்தீன் அமெரிக்க எழுத்தாளர் இந்த ஆண்டு இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசு பெறும்வரை கடந்து வந்திருக்கும் கதையின் சுருக்கம்.

உலகெங்கும் பேசப்படும் அற்புத எழுத்தாளர் கேப்ரியல் கார்சியா மார்க்வெஸ் (கொலம்பியா) 1982ல் நோபல் பரிசு பெற்றபின், 28 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இப்போதுதான் இலத்தீன் அமெரிக்காவிற்கு அந்த விருது வாய்த்திருக்கிறது. மிகச் செறிவான, அழகுணர்ச்சியும் பல்சுவை ரசனையும் மிக்க, வாழ்வின் புதிர்களுக்குள் நுட்பமான தேடலைத் தொடுக்கிற அந்தப் பகுதி இலக்கிய வளத்திற்கான பொதுவான பெருமையாக லோசா விருது பெற்றிருப்பதை மக்கள் அங்கீகரிக்கின்றனர்.

சீனம், ஹீப்ரு, அரபி உள்ளிட்ட 31 மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டிருக்கும் கவித்துவ மொழியும், தத்துவார்த்தச் சிந்தனைகளும் விரவிய, வித்தியாசமான கட்டுமானத்தில் செதுக்கப்பட்டிருக்கிற அபார புதினங்கள் மட்டுமின்றி வேறு வகையான தளங்களிலும் பயணம் செய்யும் எழுத்துக்கள், தனி நபர் சுதந்திரம் - கலகக்குரல் - பண்பாட்டு மேடையில் மனிதர்களைச் செப்பனிட இலக்கியப் பிரதிகளுக்குள்ளே நிராகரிக்கக் கூடாத இடம்...போன்ற

தீர்மானமான கருத்துக்களில் சமரசமற்ற போராட்ட உளவியல்....இவை லோசாவை வரையறுக்கிற விதமாக எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

தாம் பிறந்த பெரு நாட்டின் இராணுவப் பயிற்சிக் கழகத்தைக் களமாகக் கொண்டு லோசா படைத்த "கதாநாயகனின் தருணம்" (The time of the Hero ) என்ற அதிரடியான நாவல் 1960 களில் வெளிவந்தபோது, இராணுவ அதிகாரிகளுக்குக் கடும் கோபம் பற்றி எரிந்திருக்கிறது. அப்புறம் எரிந்தது அந்த நூலின் ஆயிரம் பிரதிகள். இதயமற்ற ஓர் அதிகார வட்டத்திற்குள் ஏதும் செய்ய இயலாத மனிதர்கள் படும் பாட்டைக் குறித்த ஓர் இலக்கியவாதியின் காரமான விமர்சனத்தை, அந்த இயந்திர மூளை உலகம், அண்டை நாடான ஈகுவடார் செய்த சதி என்று பொருளாக்கிக் கொண்டு பாய்ந்தது.

அதனால் எல்லாம் லோசா கலைந்துவிடவில்லை என்பது, "தேவாலயத்துள் நிகழும் உரையாடல்" (Conver­sation In The Cathedral), "உலகின் அந்திம யுத்தம்" (The War of the End of the World), "ஆட்டின் விருந்து" (The Feast of the Goat), "பச்சை இல்லம் (The Green house) போன்ற மிகவும் பாராட்டுதல்களைப் பெற்ற நாவல்களும், எழுத்தோவியங் களும் அவரிடமிருந்து தொடர்ந்து உருவானதில் தெரிகிறது.

அவரது படைப்புகள் பலவும் திரையிலும் மலர்ந்தன. அதில் முக்கியமாகப் பேசப்படும் "நாளைய இசை" (Tune in Tomorrow) என்ற திரைப்படம் அவரது சொந்த வாழ்க்கையைத் தழுவிய நாவலான "ஜூலியா அத்தையும், கதையாளனும்" (Aunt Julia and the Script writer) என்ற புகழ் பெற்ற நாவலை அடிப்படையாகக் கொண்டது. ஹாலிவுட் ஆட்கள் கதைக் களத்தை வட அமெரிக்காவிற்கு மாற்றி எடுத்த படம் அது. உறவுகளை அலசும் கதை அது என்றால், "பச்சை இல்லம்" தாசிகள் விடுதியை ஒட்டிய மிகப் பெரிய கதைப் பரப்பைக் கொண்டிருந்தது.

நோபல் பரிசுக்கு உரியவராக அவரது பெயர் பல்லாண்டுகளாகவே இலக்கிய வட்டத்தில் உலா வந்த போதும், அவரது இடதுசாரிக் கருத்தோட்டம் அதற்குக் குறுக்கே நிற்கும் என்றும் பேசிக் கொண்டனர். இப்போது அவரது அரசியல் கருத்துக்கள் முற்றிலும் மாறுபட்டவை. கடந்த சில ஆண்டுகளாகவே, சுதந்திரச் சந்தையின் ஆதரவாளராகப் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார் லோசா.

மார்ச் 28, 1936ல் பெரு நாட்டின் அரேக்விப்பா பகுதியில் பிறந்த லோசா, ஒரு கட்டத்தில் அந்த நாட்டின் அதிபர் தேர்தலிலும் போட்டியிட்டுக் குறைவான வாக்கு வித்தியாசத்தில் ஃபியூஜி மோரிடம் தோற்றுப் போனார். அதற்குச் சில ஆண்டுகள் கழித்து, 1993ல் ஸ்பெயின் நாட்டுக் குடியுரிமையை ஏற்றார். ஆனாலும் சமூக விமர்சனத்தைத் தாங்கிய தமது எழுதுகோலை அவர் கீழே வைக்கவில்லை. 1995ல் ஸ்பானியமொழி இலக்கிய உலகின் மிக உயர்ந்த விருதான செர்வாண்டிஸ் விருதைப் பெற்றார்.

சக இலத்தீன் அமெரிக்க எழுத்தாளரான கேப்ரியல் கார்சியா மார்க்வெஸ் உடனான லோசாவின் நட்பு மிகவும் விமரிசையானதாகச் சொல்லப்படுவது. மார்க்வெஸ் எழுத்துக்கள் மீது ஓர் ஆராய்சிக் கட்டுரையை (Doctoral Thesis) எழுதினார் லோசா. புரட்சிகர உளப்பாங்கை முன்வைக்கும் ஆவேசமிக்க எழுத்துக்களை வார்த்துக் கொண்டிருந்த லோசா, கியூபா பற்றியும் புரட்சி நாயகன் ஃபிடல் காஸ்ட்ரோ குறித்தும் பின்னர் மாறுபட்ட கருத்துக்களைப் பேசலானார். சோவியத் வீழ்ச்சியின் பாதிப்புகள் அந்நாளைய இலக்கிய ஆளுமைகள் பலரையும் உலக அளவில் பாதித்ததன் பிரதிபலிப்பாக இருக்கக் கூடும் அவரது போக்கும், கம்யூனிசக் கொள்கைகள் பால் ஏற்பட்ட அலுப்பும், எல்லாமே அதிகார மையங்கள் தான் என்ற அவரது பொதுவான வருணிப்பும் கடைசியில் சந்தைப் பொருளாதாரத்தை உயர்த்திப் பிடிக்கும் நிலைக்குச் சென்றிருப்பதுதான் இப்போதைய அவரது வித்தியாசமான பரிணாமம்.

இந்த அரசியல் பார்வையின் மாறுபாடு லோசா-மார்க்வெஸ் நட்பிலும் விரிசலை ஏற்படுத்தியது. மெக்சிகோ திரையரங்கில் இருவருக்குமிடையே மூண்ட வாக்குவாதத்தின் உச்சத்தில் லோசா தனது உயிர் நண்பர் மூக்கில் ஓங்கிக் குத்தியதாகவும், கருமை படர்ந்த கண்களோடு மார்க்வேஸ் வெளியேறியதாகவும் உள்ள செய்திகளோடு, ஆனாலும் சில ஆண்டுகள் கழித்து, மார்க்வேசின் அருமையான நாவல் ஒன்றிற்கு மிகப் புகழ் வாய்ந்த அறிமுகவுரையை லோசா எழுதியிருக்கிறார் என்பதும், லோசாவிற்கு நோபல் பரிசு கிடைத்தவுடன் " இப்போது நாம் சம நிலைக்கு வந்துவிட்டோம்" என்று மார்க்வேஸ் பெயரில் இணையதள உரையாடலில் (ட்வீட்டர்) ஒரு பதிவு செய்யப்பட்டிருப்பதும்..என ரசமான செய்திகள் வலைத்தள உலகில் நிறைய வந்து விழுந்தபடி இருக்கின்றன.

உணர்வுமயமான படைப்பாளிகள், உணர்ச்சிப் போராட்டங்களுக்கு அப்பாற்பட்டவர்களாக எப்படி இருக்க முடியும்....தமது முதல் மனைவி ஜூலியாவுடனான (1955-1964) சொந்த வாழ்க்கைப் பதிவாக அவர் எழுதிய முன் குறிப்பிட்டிருந்த நாவலை ஜூலியாவும் வாசிக்க நேர்ந்து அதில் ஆழ்ந்ததாகவும் ஒரு செய்தி இருக்கிறது. லோசாவின் பெரிய புதல்வர் அல்வாரோ வர்கஸ் லோசா தமது தந்தையையும் விஞ்சி, காஸ்ட்ரோ - சே குவேரா இவர்களையும், வெனிசுவேலா மற்றும் பொலிவியா நாடுகளில் சாவேஸ் அரசும், இவா மொரேலஸ் அரசும் மேற்கொண்டுவரும் நடவடிக்கைகளையும் கடுமையாக விமர்சித்து எழுதியும் பேசியும் வருபவர். நியூயார்க்கிலிருந்து இயங்கும் உலக மனித உரிமை கழகப் போராளி. லோசாவின் இன்னொரு வாரிசு மோர்கானா லோசா ஒரு புகைப்படக் கலைஞர். அடுத்தவர் ஐ.நா. துறை ஒன்றில் செயலாற்றுபவர்.

மாறியிருக்கும் லோசாவின் அரசியல் கண்ணோட்டத்தை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு அவரின் எழுத்தையோ, இந்த நோபல் அங்கீகாரத்தையோ பார்க்கத் தலைப்படுவது அவரது படைப்புகளின் அடிநாதமாகப் பேசப்படும் அம்சங்களுக்கு நியாயம் செய்வதாகாது. அது ஒரு மனிதரின் தொடர்ந்த தேடலின் திசையில் அவருக்குத் தட்டுப்பட்ட அல்லது தேர்வு செய்து கொண்ட இன்றைய அடையாளம். இலத்தீன் அமெரிக்க மக்களின் வாழ்வுச் சூழலின் சாளரமாகக் கருதப்படும் அவரது நாவல்கள் இந்த எல்லைக் கோடுகளுக்கு வெளியே விரியும் அகன்ற வானம்.

இலக்கிய வாசிப்பின் மீது மனிதகுலம் வேட்கை கொள்ள இயலாததையோ, நழுவிப் போவதையோ, புறக்கணிப்பதையோ கண்டு அவரது இதயம், நொறுங்கிப் போவதை "இலக்கியம் ஏன்?" என்ற அருமையான கட்டுரைப் பிரதியில் தரிசிக்க முடிகிறது. எழுத்திலக்கியம் இல்லாத ஒரு சமூகம் எழுத்து மூலம் தன்னை நிலை நிறுத்திக் கொள்ளும் வேறொரு சமூகத்தைக் காட்டிலும் மிகக் குறைவான துல்லியத்தோடும், செறிவு மட்டுப்பட்ட அடையாளத்தோடும், தெளிவு குறைந்துமே நிலவும் என்பதாக ஓடுகிறது அவரது சிந்தனை. வாசிப்பற்ற சமூகத்தைப் போலவே வாசிக்காத மனிதர்களையும் சபிக்கும் இந்தக் கட்டுரையின் முழக்கம், அறிவியல் அற்புதங்கள், தொழில் நுட்ப மேலாண்மை எல்லாவற்றையும் தாண்டி மனிதர்களை பண்பாக்கம் செய்வது தரமான இலக்கியங்களே என்பதுதான். அவரது இந்தப் பிரதியும் விமர்சனத்திற்கு ஆட்பட்டிருப்பதுதான்.

எதிர்காலத்தில் காகிதங்களோ, புத்தகங்களோ இல்லாத உலகம் படைக்கவேண்டும் என்று பில் கேட்ஸ் எங்கோ பேசியதைக் கேட்டுப் பதறும் லோசா, தமக்கு இன்று கணினி எத்தனையோ உதவுவதையும் மீறி, நூல் இல்லாத வாசிப்பு ஒரு வாசிப்பா என்று கேட்கிற இடம் பழைய தலைமுறையின் தீன முனகல் என்று விட்டுவிட முடியாது.

லோசா நோபல் பரிசுக்குத் தேர்வு செய்யப்பட்டிருப் பதற்கு அடிப்படைக் காரணமாகப் கூறப்படும் இந்த வாசகங்கள் அழகானவை: ".....அதிகார அடுக்குகளின் வரைபடங்களையும், தனி மனிதர்களின் எதிர்ப்புணர்ச்சி, கலகம் மற்றும் வீழ்ச்சியையும் படைப்புகளாக்கிய" செய்நேர்த்திக்காக அவருக்கு வழங்கப்படுகிறது இந்த விருது. உலக மனிதராக உருப் பெறவேண்டும் என்று அவரே இப்போதெல்லாம் அடிக்கடி சொல்லிக் கொள்ளும் தாகத்தை நோபல் பரிசு சாத்தியமாக்கி இருப்பதாகக் கூறும் ஹிந்து நாளேட்டின் தலையங்க வரிகள் மிகவும் பொருள் பொதிந்தவை.

1960 களில் அவரது முதல் நாவலின் பிரதிகளைத் தீக்கிரையாக்கி வெறியைத் தீர்த்துக் கொண்ட விந்தை மனிதர்கள் எவரேனும் இன்று இருந்தால் தலை கவிழக் கூடும்........

நோபல் இலக்கிய விருது: சில -குறிப்புகள்

1901 முதல் 2010 வரை இதுவரை இலக்கியத்திற்காக வழங்கப்பட்டிருக்கும் நோபல் பரிசுகள் மொத்தம் 103. பரிசை வென்றோர் 107 பேர். உலகப் போர் உள்ளிட்ட காரணங்களால் 1914, 1918, 1935, 1940, 1941, 1942 மற்றும் 1943 ஆகிய 7 ஆண்டுகளில் நோபல் பரிசுகள் வழங்கப்படவில்லை. நோபல் பரிசுகளைப் பகிர்ந்து பெற்றவர்கள் இதர பிரிவுகளில் பலர் இருந்தாலும், இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசு நான்கு முறை மட்டுமே இருவருக்குப் பகிர்ந்து கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

1909ல் பரிசு பெற்ற செல்மா லகேர்லோஃப் தான் நோபல் விருது வென்ற முதல் பெண் எழுத்தாளர். அவரையும் சேர்த்து இதுவரை 12 பெண்கள் பெற்றுள்ளனர். கடந்த ஆண்டு நோபல் விருது பெண் இலக்கியவாதிக்கே (ஹெர்ட்டா முல்லர்) சென்றது.

ஆங்கிலப் படைப்புகளே அதிகம் (26) நோபல் பரிசு பெற்றுத் தந்துள்ளது. ஜெர்மானிய மொழி (13 ), சீன மொழி (13), ஐரோப்பிய மொழிகள் பலவும் அதற்கடுத்த நிலைகளில் நோபல் விருது பெற்றுத் தந்திருக்கின்றன.

பிரிட்டிஷ் பிரதமராயிருந்த வின்ஸ்டன் சர்ச்சிலுக்கு நோபல் விருது கிடைத்தது சமாதான வகைப் பிரிவில் என்று பலரும் நினைக்கின்றனர், ஆனால் அவர் இலக்கியத்துக் காகத்தான் பெற்றார் என்கிறது வலைத்தளக் குறிப்பு.

வாழ்த்துக்களுடன்

தென்மண்டல இன்சூரன்ஸ் கூட்டமைப்பு

சென்னை

Tweet

Whatsapp

விவரங்கள்

புத்தகம் பேசுது செய்தியாளர்

பிரிவு: புதிய புத்தகம் பேசுது - நவம்பர் 2010

வெளியிடப்பட்டது: 25 நவம்பர் 2010

இ.எம்.எஸ். நம்பூதிரிபாட் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிரண்ட்லைன் கட்டுரைகள்

தமிழில் : மிலிட்டரி பொன்னுசாமி

பக்: 288 | ரூ.140

அரசியல், தத்துவம், பொருளாதாரம், கல்வி, சமூக இயக்கங்கள், இலக்கியம், மதம், கலாச்சாரம், புத்தகம் என பலதரப்பட்ட விசயங்களை அலசி ஆராய்ந்து நூற்றாண்டு கால இந்தியாவின் மனசாட்சியை இக்கட்டுரைகளில் பதிவு செய்திருக்கிறார் இ.எம்.எஸ். தன் வாழ்நாளின் கடைசி ஏழாண்டுகளில் ‘ஃபிரண்ட்லைன்’ இதழுக்காகத் தொடர்ந்து எழுதிய செறிவான கட்டுரைகளின் தேர்வு செய்யப்பட்ட தொகுப்பு.

செய்திகள் \ நெல்லை மணிமாறன்

பக்: 96 | ரூ. 50

புறாக்களின் கால்களில் செய்தி ஓலையைக் கட்டும் பழங்கால முறையிலிருந்து தொடங்கி செல்போன் இதழியல் வரை இந்நூல் துலக்கமாகப் பேசுகிறது. நேர்காணலின்போது நடந்து கொள்ளும் முறை ஒரு தேர்ந்த சிறுகதையாளனுக்குரிய நுட்பத்துடன் விவரணம் பெற்றுள்ளது. பேட்டி எடுப்பவருக்கும் பேட்டி கொடுப்பவருக்குமான புரிதல் அதிகபட்ச உளவியல் கூறுகளுடன் வெளிப்பட்டிருக்கிறது. பெருவளர்ச்சியை எட்டியிருக்கும் இதழியல் துறை குறித்து எளிமையான மொழி நடையில் மூத்த பத்திரிகையாளர் நெல்லை மணிமாறன் கைவண்ணத்தில் அடர்த்தியாக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.

விதையாய் விழுந்தவர்கள் -\ எஸ்.ஜி.ரமேஷ்பாபு

பக்: 160 | ரூ.90

இந்திய ஜனநாயக வாலிபர் சங்கத்தின் வரலாற்றை எழுதும் முயற்சியில் ஒரு பிரிவாக வந்திருக்கும் நூல். இந்த நூலில் தமிழகத்தில் உள்ள சமூக விரோத சக்திகளை, நிலப்பிரபுத்துவ சக்திகளை மக்கள் நலனுக்கு எதிரான அனைத்து சக்திகளையும் எதிர்த்து இந்திய ஜனநாயக வாலிபர் சங்கத்தினர் போராடிக்கொண்டிருந்த வேளை சமூக விரோதிகளால் கொல்லப்பட்ட தோழர்களை நினைவுகூர்ந்து, அவர்களின் தியாகங்களை முதன்முதலாக இந்த நூல் பதிவு செய்கிறது. இந்த ஆவணம் சமகால வரலாற்றுக்கும், எதிர்கால வரலாற்றுக்கும் உந்து சக்தியாக அமையும்.

இளம் தோழர்களுக்கு / லெனின் \ பகத்சிங்

பக்: 48 | ரூ.20

அக்டோபர் 2, 1920ல் லெனின், கம்யூனிஸ்ட் இளைஞர் கழக ஊழியர்களிடம் நிகழ்த்திய உரை இது. மார்க்சியம் என்பது கடந்த காலத்தில் இருந்த அனைத்து சமூக அமைப்புகளின் சுரண்டல் முறையையும் கற்றதன் அடிப்படையில் உருவானது. எனவே புரட்சிக்கு முந்தைய முதலாளித்துவ சமூகம் உருவாக்கி வைத்த கண்டு பிடிப்புகளை, தொழில் நுட்பத்தை, நல்ல அம்சங்கள் எனப்படும் அனைத்தையும், இளைஞர்கள் கற்றுத் தேற வேண்டும் என வலியுறுத்துகிறார். இன்றைய இந்திய சூழ்நிலையில், இளைஞர்கள் ஏன் அரசியலில் ஈடுபட வேண்டும்? என்ற பகத்சிங் எழுதிய கட்டுரை, சில விளக்கங்களை முன் வைக்கிறது. இன்றைய அரசியலில் புரட்சி புரட்சி என்று பேசுவோர்க்கும், முதலாளித்துவ ஆட்சியாளர்களுக்கும், சமூக மாற்றம் குறித்த கம்யூனிஸ்ட் கட்சி அரசியலுக்குமான வித்தியாசத்தினை கட்டுரை தெளிவுபடுத்துகிறது.

உலக இளைஞர் எழுச்சியும் இயக்கமும் (1815-\1890)--\ அ. பாக்கியம்

பக்: 64 | ரூ. 25

ரோமாபுரியில் அடிமைகளைத் திரட்டி உரிமைக்கான கலகம் விளைவித்த ஸ்பார்ட்டகஸ் துவங்கி, ரத்தவாடையும், தூக்கிலிடப்பட்ட, புதைக்கப்பட்ட, எரிக்கப்பட்ட, சுட்டுக் கொல்லப்பட்ட, இளைஞர்களின் வரலாற்றுப்பாதைகளை புதிய தலைமுறைக்கு கற்றுக்கொடுக்க சுமார் 300 ஆண்டு காலத்தின், இரண்டு கண்டங்களின், வரலாற்றுத்தகவல்களை சேகரித்து இருப்பது இன்றைய இளம் தலைமுறைக்கு உகந்ததாக அமையும். ஒன்றுபட்ட ஜெர்மனி, ஒன்றுபட்ட இத்தாலி, மன்னராட்சிக்கு எதிரான பிரெஞ்சு மாணவர் போராட்டம், போன்ற பல வரலாற்றுத் தகவல்கள் இந்நூலில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.

மா சே துங் \ என். ராமகிருஷ்ணன்

பக்: 96 | ரூ.50

நவீன சீனத்தை வடிவமைத்ததில் தோழர் மா சே துங்கின் பங்களிப்பு மகத்துவம் மிக்கது. எளிய விவசாயக் குடும்பத்தில் பிறந்து, தன் இளம்வயதில் தந்தையின் அடக்குமுறைகளைக் கண்டு சீற்றம் கொண்டதிலிருந்தே மா சே துங்கின் ‘அரசியல்Õ ஆரம்பமாகி விடுகிறது. ‘எச்சரிக்கை தரும் வார்த்தைகள்Õ என்ற புத்தகம் தான் அவருடைய சிந்தனைப் போக்கை மாற்றியமைக்கிறது. இளமையில் ஆறுமாத கால ராணுவ அனுபவங்களிலிருந்து பெற்ற உறுதியுடன் மாணவக்குழு ஒன்றுக்கு தலைமை தாங்கிய மா சே துங் சீனப்புரட்சியின் தளகர்த்தர்களை அப்போதே உருவாக்கத் தொடங்கி விட்டார். ஆறுவயதில் பெற்றோரால் வயல் வேலைகளுக்கு அனுப்பப்பட்ட அவர் அனைத்து சீன விவசாயிகள் சங்கத்திற்கும் பின்னர் மாபெரும் சீன மக்கள் குடியரசுக்கும் தலைமைப் பொறுப்பேற்கிறார். இந்நூல் ஒரு மாபெரும் கம்யூனிஸ்ட் தலைவரின் முக்கியமான வாழ்க்கைப் பகுதிகளை எளிமையும் சுவாரசியமும் கூடிய மொழி நடையில் அறிமுகம் செய்கிறது.

தலித் முஸ்லிம்- \ ஹெச். ஜி. ரசூல்

பக்: 48 | ரூ 25

ஹெச்.ஜி. ரசூலின் தலித் முஸ்லிம்களைக் குறித்த ஆய்வுகள் வலுவானவை. இஸ்லாம் வலியுறுத்தும் கோட்பாடுகளைக் கேள்விக்குள்ளாக்குவதல்ல இவரின் நோக்கம். ஆனால் சொந்த சமூகத்துக்குள்ளேயே தீண்டப்படாதவர்களாகயிருக்கும் கோடானுகோடி இந்திய முஸ்லிம்களின் பக்கமிருந்து கிளர்ந்தெழும் இவரின் குரலில் நியாயம் தொனிப்பதை வாசிப்பவர்கள் உணரக்கூடும். சச்சார் குழு அறிக்கை குறித்த கட்டுரையிலிருந்து தமிழின் முதல் தலித் முஸ்லிம் நாவல் என்று கருதத்தக்க ‘மீன்காரத் தெருÕ ஆய்வுக் கட்டுரை வரையிலான ரசூலின் உழைப்பு இந்நூலில் முக்கியமானது. தமிழ்ச் சூழலில் இது கவனிக்கத்தக்க ஒரு ஆக்கம்.

பெட்ரோல் அரசியல் \ வே. மீனாட்சிசுந்தரம்

பக்: 32 | ரூ.10

பெட்ரோல் விலையைக் கட்டுப்படுத்த இயலாது என்று பொருளாதார நிபுணராக இருக்கும் பிரதமரே கூறுகிறாரே? பொதுவாக விலைகளை சுதந்திர சந்தை நிர்ணயிப்பதாக கூறப்படுவது உண்மைதானா? பெட்ரோலிய சந்தையில் விலை நிலவரத்தை தீர்மானிப்பது யார்? பெட்ரோலியம் உற்பத்தி செய்யும் நாடுகளின் கூட்டணியால்தான் விலை உயர்த்தப்படுகிறது என்பது உண்மைதானா? பெட்ரோலிய சரக்கின் தரநிர்ணயத்திலும் அரசியலா? பெட்ரோலியப் பொருட்கள் சாதாரண சந்தைச் சரக்காக இருந்து எப்பொழுது ராணுவ அரசியல் சரக்காக மாறியது? எப்பொழுது இது நவீன தொழிலாகியது? அதற்கு முன் என்ன? நீராவி என்ஜினைக் கொண்டு காலனி ஆதிக்கத்தையும், பெட்ரோல் என்ஜினைக் கொண்டு இரண்டு உலக யுத்தங்களையும் கொண்டுவந்த ஏகாதிபத்தியவாதிகளின் நோக்கம் என்ன? இது போன்ற பல கேள்விகளுக்கு விடையளிக்கிறது இந்நூல்.

எழுத்து எனும் கருவறை

வைகோ

பக்: 56 | ரூ. 20, வெளியீடு : சிவசக்தி ஆர்ட்ஸ், சிவகாசி.

ஈரோடு புத்தகக்காட்சியில் வைகோ இந்த உரையை ஆற்றிய போது வாசகர்களிடையே பெரும் வரவேற்பை பெற்றது. அந்த உரையின் நூல் வடிவம் இது. எழுத்து எப்படித் தோன்றியது, எழுத்து எப்படி வடிவம் பெற்றது, ஓவிய எழுத்துக்கள் எப்படி என்ன? என்று தொடங்கும் இந்நூலில் சங்க இலக்கியங்கள், பிற்கால இலக்கியங்கள் வழியாக தமிழில் மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்ட எழுத்து வகைகள், அடிமை விலங்கை ஒழிக்க எழுத்துவகைகளைப் பயன்படுத்திய வால்டேர், மாவோ காரல்மார்க்ஸ், மண்டேலா, பகத்சிங், ஷெல்லி, பாரதி, பாரதிதாசன் என்று விரியும் இந்த நூல் புதுமைப்பித்தன் கலைஞர் மு. கருணாநிதி, பொன்னீலன் என சமகால படைப்பாளிகளின் எழுத்துகளையும் பேசுகிறது.

சங்க இலக்கியம் பரிபாடலில் திருமால் பாடல்கள்

குழ கதிரேசன் பக்: 248 | ரூ. 125

வெளியீடு : ஐந்திணைப் பதிப்பகம், சென்னை - \ 5

தமிழ் இலக்கியங்களான கலித்தொகையும், பரிபாடலும் பிற்காலத்தில் சங்க நூல்களாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டுள்ளன. இந்த இரண்டினுள் பரிபாடல் மட்டும் மற்ற தொகை நூல்களிலிருந்து பெரிதும் வேறுபடுகிறது. இதற்கு முக்கிய காரணம் பரிபாடல் ஒர் இசைத்தமிழ் நூலாகும். பழங்காலத்திலே இசை வகுத்த இசையாசிரியர்களின் பெயர்களும், பாடல்களும், பண்களும் பழஞ்சுவடிகளிலே பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. மற்ற பழந்தமிழ் இலக்கியங்கள் போல் பரிபாடல் மக்களிடம் சென்று சேராது இருந்ததற்கு தமிழறிஞர்களும் காரணம் என்ற குற்றச்சாட்டுகளும் உண்டு. இந்தச் சூழலில் இந்நூல் பரிபாடலில் உள்ள திருமால் பாடல்களை எளிமையாக விளக்குகிறது. இதன் மூலமாக பண்டைய தமிழரின் வழிபாட்டில் திருமால் வழிபாடு உண்டு என்பதை உணரமுடிகிறது.

Tweet

Whatsapp