அருவியாய் வீழ்ந்து சிதறி
காட்டாறாய்ப் பெருக்கெடுத்து
சமவெளி ஆற்றின் வேகத்தில் நிதானித்து
கவனம் திரும்பிய அந்தக்
கலவிமுடிவின் நொடிகளில்
மின்னலாய் மனதுள்
தோன்றி மறைகிறது
மாலையில் கேள்வியுற்ற
உறவினள் மரணம்
குறுகுறுத்த மனவெளியில்
படபடத்துக் கடக்கின்றன
சமாதானப் பறவைகள்
பின்னது இயற்கையெனில்
முன்னதும் அதுவேயெனக் கூவிபடி.