ஓயாதப் பெருமழைக்காய் வீட்டுக்குள்
ஒதுங்கும் புறாக்கள்
சாலை நீரை அளந்த படி ஆடைநனைய
நகரும் மாநகரர்கள்
பேருந்தின் புழுக்கத்தில் தலைவீழ்ந்த
மழை மீறி வியர்த் தொழுகும்
புகையிலைத் தூள் கசக்கி கடைவாய்த் திணித்து
தாமத ரயில் பிடிக்க யத்தனிக்கும் பெருங்கூட்டம்
எதிர்ப்பாதை மூழ்கியதறியாமல்
கண்ணாடி நீர்ப்படிமத்தில் காதலி பெயர்
கிறுக்கு வானொரு விடலை கைபேசி பார்த்த படி
கலந்த பாஷைகள் ஒரு கணத்தில்
அடங்கி மவுனமாகும் மழைத் தீவிரத்தில்
காவி தரித்தவன் காற்றோடு பேசியபடியிருக்க
அஷ்டக் கோணலாய் மாறுகிறது
நடுப்பாதையில் போவதறியாமல் நிற்கிற
ரயிலில் வெளிக்கிருந்தவன் முகம்
எல்லோருக்குமாய்ப் பெய்கிறது இடைவிடாப் பெருமழை.

ரயிலை நிறுத்திப் பார்க்க வைத்து
மழையில் மூழ்கி குளிக்கின்றன
தண்டவாளங்கள்.

மழைவிட்டவுடன் செடிதூவும் சிறுமழையாய்
சிலிர்க்கிறது மனசு
கடுமையானச் சொற்களில் பலரும்
விமர்சித்த கவிதைகளை புரிந்துணர்ந்தாய்
மிகச் சரியாய்
தவமிருந்தேன் இத்தனைக் காலம்
இந்தப் புரிதல், பகிர்தல் உணர்தலுக்காய்
ஒருமையில் அழைக்க ப்ரியப்படும்
சட்டென மலரும் மனநெருக்கம்
மிகக் கொடுமையானது புரிதலில்லா வாழ்வு
நெடிய உறவாயினும்
பயண நட்பெனினும் உணர்தல் உற்சாக மூட்டுவது
புதியப் புரிதல்களோடு
தொடரட்டுமே தோழமை

உஷ்ண வெளிப்பாடுகளோடு நீள்பயணம்
புழுக்கம் தணிக்கும்
புதியக் காற்று.