இப்போதெல்லாம்மானாவாரி குறித்து
யாரும் பேசுவதே இல்லை
சுழன்றடித்த கோடை மழையின்
விடியல் பொழுதுகளில்
பொன்னேர் தீண்டலின்போது
கண்விழிப்பவை அந்நிலங்கள்
துள்ளுபுழுதியாய் ஒட்டிவிட்டு
உச்சி வெயிலின்போது
வரப்போர வேப்பமர நிழலில் தலைசாய்த்தால்
காற்றில் வாசமனுப்பி நன்றி சொல்லும்
அடிஈரம் இருக்கும்போதே
சேரப்போட்ட கடலைக் கொட்டைகள்
வெள்ளிய தண்டுவேர் விட்டு
தளிர்க்கும் பொழுதில் பார்க்கப் போனால்
கவுச்சி வாடையோட பார்க்கும்
பச்சப் புள்ள ஞாபகம் வரும்
களைவெட்டும் காலங்களில்
பண்ணக் கீரையை மடியிலேந்தி
நிறைமாசத்துக்காரிகளாய்
ஒட்டு வரப்பில் நடந்து போவது
தாவணிகளுக்கும் வாய்ப்பதுண்டு
பாலேறிய கம்மங்கதிர்களைகட
கணுபார்த்து ஒடித்து
கக்கத்தில் அடக்கியபடி
நிமிட்டித் தின்றுகொண்டு போனால்
வாயசறும்போது வீடு வரும்
மழைமூடாப்பின்போது
கொட்டகை சாணிவாசத்தினூடே
காராமணியும் மொச்சையும்
சுட்டுக் கோதாத வாய்
அது என்ன வாயோ
சருகோடிய பருவத்தில்
கடலை எடுக்கும் முன்பே
காயப் போடுவதற்காக
களம் பிடிக்க வேணும்
அம்பாரங்கள் காவல் காக்க
கூடாப்புக்கு ஓலை கட்டும் பெருசுகள்
கூட இருந்து கதை கேட்க
ராந்தல் கண்ணாடிக்குச்
சாம்பல் போட்டுத் துடைக்கும் பேத்திகள்
ஆளுயரத் துவரைகளும்
அதற்குமேல் தலைகாட்டும் சோளக்கதிர்களும்
தும்பி விளையாடத் தோட்டம் போடும்
இல்லாவிட்டால் யாருண்டு
அவற்றிற்கும்
அந்நிலத்து இளவட்டங்களுக்கும்
எல்லாம் அறுத்த பிற்பாடும்
மாடு ஆடுகளை மடக்கி மேய்க்கலாம்
ரெண்டொரு மாசத்திற்கு
அதெல்லாம் ஒரு காலம்
இப்போவெல்லாம்
அவை சுடுகாடுகள் போலாகி
வெள்ளெருக்குப் புதர்களுக்கிடையில்
மண்டையோடுகள் போல்
‘பிளாட்’ கற்கள் நிற்கின்றன
சுழன்றடிக்கும்
கோடை மழை வெள்ளம்
இப்போதும் அதனூடே போகிறது
அழுக்கு சுமந்த
ஓர் அநாதைப் பைத்தியத்தைப் போல
- பச்சியப்பன்
