lovers in sunsetஏதெனுமொரு
சிறு இடைவெளியிலாவது குளிர்ந்து
உன் கண்களுக்கு முன்
அதிகாலையின் துளியாகிடப் பார்க்கிறேன்

எல்லா பொழுதுக்குமான வெளிச்சத்தைப் போல
எல்லாவற்றையும் நீ முந்திக் கொள்கிறாய்

எனக்குள் இன்னும் பயன்படுத்த முடியாமல்
பெருகிக் கொண்டேயிருக்கிறது
நமக்கானவைகள்

அவற்றை எத்தனை முறை தான்
சமாதானப்படுத்தி நிறுத்தி வைப்பது

எப்படி உன்னால் மட்டும்
எல்லா நேரமும்
எனக்காக வாய்க்க முடிகிறது

கடைசியில் உன் அன்பின் மீது
மனம் பிசகிய என் அன்பிற்கு
சொல்லில் சிக்காத கோபம் பார்

நேசிப்பின் அத்தனை சுவைகளையும்
என் அன்பு கசக்கிறதென
முகம் திருப்பிக் கொள்கிறது

அவற்றின் நாளை நாளையெனும்
அனைத்தையும்
உன் அன்பு மிக அழகாக
தனதாக்கி நகர்கிறது

என் அன்பு தன் புலம்பல்கள் கோபங்கள்
தன்னாலாகதவற்றை நினைத்து
ஒன்றும் பேசாமல் உன்னிடம் தோற்று
திரும்ப நினைக்கிறது
இறக்க நினைக்கிறது
தன்னைத் தானே விட்டுவிட நகர்கிறது

நிதானமாய் உன் அன்பின் கரங்கள்
என் அன்பின் கால்களை
மெதுவாக வருடுகிறது

இம்முறையும் நீயே முந்திக் கொண்டாய்
என் சுதந்திரத்தாலான அன்பை
நீ சிறை வைத்திருப்பதாகத் தோன்றுகிறது

எனக்கு கொஞ்சம் மெளனம் கொடு
உன் அன்பை தூங்கச் செய்
நீ உன் வேலைகளைப் பார்
நான் என் அன்பை அழ விட வேண்டும்
அது வாழ வேண்டும் நமக்காக

நீ நீயாய் என்னைப் பார்க்க
உன் அன்பு திரும்பிக் கொள்கிறது

நான் தனியாய் அமர்ந்து
என் அன்பினை
யாருமற்றதாய்க் கண்கள் கொண்ட
ஒரு பூனைக்குட்டியின்
தலையை வருடுவது போல
வருடிக் கொடுக்கிறேன்

பாவம் என் அன்பு
பாவம் என் அன்பு
பாவம் என் அன்பு

- முருகன்.சுந்தரபாண்டியன்

Pin It