யாருமற்ற தனிமையில்..
பூட்டப்பட்ட வீடுகள்
துயரத்தை வெளிப்படுத்த
துர்வாடை வீசுகின்றன..!
அறைகளின் சுவாசத்தை மறுத்து
அடைத்து வைக்கப்பட்ட ஜன்னல்கள்
தூசிகளை சுவாசிக்கின்றன..!
தூசிகள்-
காற்றின் வருகையை
அறிவிக்கும்
நினைவுத்தடங்கள்..!
வசிப்பிடம் அற்றவர்களின்
பெருமூச்சு
அங்கே உறங்குகின்றன..!
சில நேரங்களில்
உறங்க மறுத்து
ஆவியைப் போல அலைகின்றன..!
குழந்தைகளின் சப்தம் கேட்டு
குதூகலிக்கும் சுவர்கள்
அவர்கள் வெளியூர் செல்ல
நேர்கிற போதேல்லாம்..
தன்னை
சமாதியாக உணருகின்றன..!
..................................................................
குழந்தைகளின் சப்தம் கேட்டு
குதூகலிக்கும் சுவர்கள்
அவர்கள் வெளியூர் செல்ல
நேர்கிற போதேல்லாம்..
தன்னை
சமாதியாக உணருகின்றன..!
..........................................................................
கவிதைக்குள் கவிதையாக இவ்வரிகள் மனது பிசைகின்றன
வாழ்த்துக்கள் கவிஞர்.அப்பாஸ்!
”வசிப்பிடம் அற்றவர்களின்
பெருமூச்சு
அங்கே உறங்குகின்றன..! ”
குதூகலிக்கும் சுவர்கள்
அவர்கள் வெளியூர் செல்ல
நேர்கிற போதேல்லாம்..
தன்னை
சமாதியாக உணருகின்றன..!
RSS feed for comments to this post