இந்த நூற்றாண்டின் மிகப் பெரிய இன ஒழிப்பு நிகழ்ந்து முடிந்த வேளையில், இந்த நூற்றாண்டின் மிகப் பெரிய அறவழிப் போராட்டம் மிக துயரநிலையை எட்டி உள்ளது. கடந்த சில நாட்களாக நடைபெற்று வந்த நிகழ்வுகள் இந்தப் போராட்டத்தைக் கொச்சைப்படுத்துவதாகவும், வேதனை அளிப்பதாகவும் உள்ளது. கூடன்குளம், இடிந்தகரை, செட்டி குளம் மற்றும் சுற்று வட்டார கிராமங்களில் குடிநீர், பால், சில மணி நேரமே வரக்கூடிய மின்சாரம், 144 தடை உத்தரவு இவை அனைத்தும் அந்த பகுதி மக்களை வேதனைக்கு உள்ளாக்குவதும், இதையும் நாம் வேடிக்கை பார்ப்பதும், நாம் வாழ்ந்து கொண்டு இருப்பது ஜனநாயக நாட்டிலா அல்லது சர்வதிகாரத்திற்கு அடிமைப்பட்டு உள்ளோமா என்ற உணர்வையும் ஏற்படுத்துகிறது.
மிகப் பெரிய மக்களாட்சி நடைபெறும் ஒரு நாட்டில், தங்கள் உரிமைகளுக்காகவும், தங்களுடைய வாழ்வாதரங்களை தக்க வைத்துக் கொள்வதற்காகவும் போராடுவதற்கு அந்நாட்டு மக்களுக்கு முழு உரிமையும் உண்டு. மக்களின் உரிமைகளுக்கு மதிப்பளிக்கவும், மக்களின் உணர்வுகளைப் புரிந்து கொள்வதற்கும்தான், மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கபட்ட அரசே ஒழிய, அரசுக்காக மக்கள் அல்ல. மற்றும் அரசு கொண்டு வரும் அனைத்து திட்டங்களையும், சட்டங்களையும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டிய அவசியமும் மக்களுக்குக் கிடையாது. அணு உலைகளை ஆதரிப்பது, எதிர்ப்பது என்பது இரண்டாம் பட்சம். ஆனால் ஒரு நாட்டில் தம் மக்கள் தங்களின் உரிமைகளுக்காகப் போராடும் பொழுது, அவர்களின் உணர்வுகளுக்கும், உரிமைகளுக்கும் மதிப்பளிக்கவேண்டிய அரசாங்கம், தங்களுடைய மக்களின் மீதே உளவியல்ரீதியாக யுத்தத்தில் ஈடுபட்டு இருப்பதும், அவர்களின் மன தைரியத்தை சீர்குலைப்பதும் வெட்கக்கேடானது.
கடந்த எட்டு நாட்களாக இடிந்தகரையில் நிகழ்ந்த நிகழ்வுகள், மக்களைப் பாதுகாக்க வேண்டிய காவல் துறையும், காப்பாற்ற வேண்டிய அரசாங்கமும், தன் மக்களின் மீதே வன்முறையினை ஏவி விடுவதும், அடக்குமுறையைக் கையாள்வதும், அவர்கள் ஒடுக்கப்படுவதும், மதி கொண்ட அரசாங்கம் செய்யும் செயல்கள் இல்லை. எப்போதெல்லாம் ஒரு போராட்டத்தில் மக்களின் கை ஓங்குகிறதோ அப்போதெல்லாம் அரசாங்கம் மக்களைத் திசை திருப்பும் ஆயுதமாக இறையாண்மை, தீவிரவாதம், நக்சல்கள், அந்நிய பணம் என்ற ஆயுதங்களை போராட்டங்களின் மீது ஏவிவிடுகிறது. மக்களாகிய நாம் எது இறையாண்மை, எது தீவிரவாதம், யாரை ஆதரிப்பது, யாரை எதிர்ப்பது என்ற குழப்பத்திலேயே அதற்கான விடைகளை அறிய முன் வருவதில்லை.
மிகப் பெரிய ஜனநாயக நாட்டின் பிரதமர், தன் நாட்டில் உள்ள நூற்றி பத்து கோடி மக்களின் கருத்துகளை பிரதிபலிப்பவர். ரஷ்யாவில் தன் நாட்டு மக்களை "சிந்திக்கத் தெரிந்தவர்கள் எல்லோரும் அணு உலையை ஆதரிக்கிறார்கள்" என்று கூறியதும், கூடன் குளம், இடிந்தகரை மக்களை சிந்திக்கத் தெரியாத பாமர முட்டாள்கள் என்று பிரதமர் நினைத்திருப்பதும் வேதனை அளிக்கிறது. மேலும் ஒரு நாட்டின் பிரதமர், இன்னொரு நாட்டு அதிகாரிகள் மற்றும் ஊடகங்கள் முன்பு தன் நாட்டு மக்களை முட்டாள்கள் என்று சொல்வது எந்த வகை நாகரிகம்? அந்த பாமர மக்களின் கேள்விகளுக்கு பதில் கூற முடியாமல், அவர்களை சந்திப்பதையே தவிர்த்த விஞ்ஞானிகளை என்னவென்று சொல்வது?
250 நாட்களாக ஒரு துளி வன்முறை கூட நிகழாமல் மிகவும் கட்டுகோப்பாக நடைபெறும் போராட்டத்தில் தீவிரவாதத்திற்கு எங்கு இருந்து இடம் வந்தது? அம்மக்களை அவர்கள் சார்ந்து இருக்கும் இனத்தின் பாலும், அவர்கள் இருக்கும் மதத்தின் பாலும், அவர்கள் செய்யும் தொழிலின் பாலும் வேறு உள்ள அனைத்து வழிகளிலும் அவர்களை கொச்சைப்படுத்துவதை நியாயப்படுத்தவே முடியாது. அவர்கள் என்ன கேட்கிறார்கள்? அவர்களுக்குப் பிறகு அவர்கள் தலைமுறையும் அந்த இடத்தில் வாழக் கேட்கிறார்கள். அதில் அவர்களுக்கு முழு உரிமையும் உண்டு. அது நெய்தல் சார்ந்த இடம். அவர்களின் வாழ்வாதாரத்துக்கு பிரச்சனை ஏற்படும் பொழுது அவர்களின் அடிப்படை அச்சத்தை போக்குவது ஒரு அரசாங்கத்தின் கடமையாகும். நாளை மறு தினம் ஏதாவது அசாம்பாவிதம் ஏற்பட்டால் பாதிக்கப்படுவது அந்தப் பகுதி மக்கள்.
கூடங்குளம் அணு மின் நிலையம் துவங்கப்பட்டால் தமிழகத்தின் மின் பற்றாகுறை அடியோடு தீர்ந்து விடும் என்றும், தமிழகம் ஒளிரும் என்றும் ஒரு தவறான மாயை இருக்கிறது. இதற்கு ஞாநி அவர்கள் தன் கட்டுரையில் குறிப்பிட்டது, "ஆய்வாளர் மோகன் சர்மா கணக்கிட்டுள்ளபடி கூடங்குளத்தில் உள்ள இரண்டு உலைகளும் இயங்க ஆரம்பித்து மொத்த உற்பத்தித்திறனாகிய 2 ஆயிரம் மெகாவாட்டில் 60 சதவிகித மின்சாரம் தயாரித்தாலும், 1200 மெகாவாட்தான் வரும். இதில் பத்து சதவிகிதம் கூடங்குளம் வளாகத்துக்கே செலவாகிவிடும். (வழக்கமாக அணுஉலைகள் தங்கள் உபயோகத்துக்கே 12.5 சதம் செலவழிக்கின்றன). மீதி 1080 மெகாவாட்தான். இதில் தமிழகத்தின் பங்கு 50 சதவிகிதம் எனப்படுகிறது. (இதுவும் வழக்கமாக 30 சதவிகிதம்தான்) ஐம்பது என்றே வைத்தாலும் கிடைக்கப்போவது 540 மெகாவாட். இதில் 25 சதம் வழக்கமாக தமிழகத்தில் மின்கடத்துவதில் ஏற்படும் டிரான்ஸ்மிஷன் இழப்பு. எனவே நிகர மின்சாரம் கிடைக்கக் கூடியது 405 மெகாவாட்தான். இதற்கு இத்தனை கோடி செலவு செய்து படு ஆபத்தான வம்பை விலைக்கு வாங்கத் தேவையே இல்லை. தமிழகம் முழுக்கவும் இருக்கும் குண்டு பல்புகளை மாறி குழல் பல்புகளாக்கினாலே 500 மெகாவாட்டுக்கும் மேலே மின்சாரம் மிச்சமாகிவிடும்".
மேலும் இந்தியாவில் உள்ள இருபது அணு உலைகளில் இருந்து பெறப்படும் மின்சாரம் இந்தியாவின் தேவையில் 4% மட்டுமே பூர்த்தி செய்கின்றது. நெய்வேலியில் தயாரிக்கப்படும் மின்சாரத்தில் 17% மின்சாரம் மட்டுமே தமிழகத்திற்கு வழங்கப்படுகிறது. மேலும் தமிழகத்திற்கு ஆயிரம் மெகாவாட் மின்சாரம் அளிக்கப்படும் என்று அப்பட்டமான பொய்யைக் கூறிய திரு.நாராயணசாமி, கூடங்குளம் அணு மின் நிலையம் உடனே திறக்கப்படும் என்ற தமிழக அரசின் உத்தரவுக்குப் பிறகு பேட்டி அளித்தபோது, தமிழகத்திற்கு எத்தனை மெகாவாட் மின்சாரம் அளிக்கப்படும் என்பது இன்னும் முடிவாகவில்லை எனக் கூறியதையும் என்னவென்று சொல்வது?
நமது நாடு பாலை நிலத்தை பெருவாரியாகக் கொண்டது. வருடம் முழுக்க வெயில் அடிக்கும் பிரதேசங்கள் இங்கு அதிகம். ஆனால் நமது அரசு ஏனோ சூரிய ஒளியின் மூலம் பெறும் மின்சாரத்திற்கு பெரிதளவில் விருப்பம் காட்டுவதில்லை.
இன்று முன்னேறிய நாடுகளும், மேற்கத்திய நாடுகளும் அணுவின் ஆபத்தினைப் புரிந்து கொண்டு, அதற்கு விடை கொடுத்து வருகின்றன. இன்று முன்னேறிய நாடுகள் தங்களின் பரிசோதனைக் இடமாக மூன்றாம் தலைமுறை நாடுகளையும், தன் மக்களால் புறக்கணிக்கப்பட்ட, தன் நாட்டின் வளங்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கக் கூடிய தொழில்களை (காப்பர், ஈயம், தோல் பதனிடுதல், சாயப் பட்டறைகள்) முன்னேறாத, வளரும் நாடுகளின் மீது அந்நாட்டு அரசியல்வாதிகள் மூலம் அந்நாட்டின் மக்களின் மீதே திணிக்கிறது. கடந்த 30 ஆண்டுகளாக அணு உலைகளே நிறுவாத நாடு அமெரிக்கா. உலகம் முழுவதும் யுரேனியம் ஏற்றுமதி செய்யும் ஆஸ்திரேலியா, தன் நாட்டில் ஒரு அணு உலையைக்கூட நிறுவவில்லை. ஜெர்மனி 2020க்குள் தன் அணு உலைகள் அனைத்தையும் மூடப் போகிறது. ஆஸ்திரியா, ஸ்பெயின், ஸ்வீடன், நெதர்லாந்து, பெல்ஜியம் ஆகிய நாடுகளும் அணு உலைகளைக் குறைக்கப்போவதாக அறிவித்திருக்கின்றன. ஜப்பான் தன் அணு உலைகள் மற்றும் அணு சக்தி பாதுகாப்பினை பரிசீலிக்கும் தருவாயில் இருப்பதாகவும் தன்னுடைய அணுஉலைகளை 2025க்குள் மூட இருப்பதாகவும் கூறி உள்ளது.
இன்னும் இந்த உலகம் அணுக் கழிவுகளை என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விழித்துக் கொண்டுதான் உள்ளது. ஒரு டன் அணுக் கழிவில் மூன்று கிலோ புளூடோனியம் கிடைக்கின்றது. இது அணுகுண்டுகளில் மூலப் பொருளாக பயன்படுகிறது. இன்று இந்த உலகமே விடைகொடுத்துக் கொண்டு இருக்கும் அணு சக்தித் துறையில் இந்தியா ஆர்வம் காட்டுவது ஒரு வித வியாபாரத்திற்கும், ஒரு குறிப்பிட்ட சாரார் நலனுக்காக மட்டுமேயாகும். இங்கு யாரும் நாட்டின் வளர்ச்சியை எதிர்ப்பதில்லை. பன்னாட்டு நிறுவனங்களுக்கு இலவசமாகவும், சலுகைகளுடனும் கொடுக்கப்பட்ட மின்சாரத்தால், இன்று மக்கள் இருளிலும், தொழிற்சாலைகள் மூடப்பட வேண்டிய நிலையிலும் தள்ளப்பட்டுள்ளது. இன்றும், இந்தத் தேதியிலும் இந்த அரசாங்கம் இதற்கான திட்டமிடுதலை மேற்கொள்ளவில்லை, அதற்கான பணிகளையும் மேற்கொள்ளவில்லை.
"பிணம் தின்னும் கழுகுகள்" நம் அரசியல்வாதிகள். குப்பைத் தொட்டியைக் கூட முறையாகப் பராமரிக்கத் தெரியாததுதான் நமது அரசாங்கம். ஏற்கனவே நமக்கு மத்தியில் அரங்கேறிய பல்லாயிரம் பேரை பலி கொண்ட போபால் விஷ வாயு கசிவும், இன்னும் அந்த் மக்களுக்கு உரிய இழப்பிடு வழங்காமல் அலைய விடும் மத்திய அரசும், கொலைகாரனுக்கே வக்காலத்து வாங்கிய மத்தியப் பிரதேச உயர் நீதிமன்றமும், விமான நிலையம் வரை சென்று வாரன் ஆண்டர்சென்னை வழி ஏற்றி அனுப்பி விட்டு, ஐயோ விசாரணைக்கு வரமாட்டேன்கிறார் என்று கதறும் உளவுத் துறையும் இருக்கும் நிலையில், கூடங்குளம் அணு உலை பாதுகாப்பானது என்று கூறுவதில் என்ன நியாயம் உள்ளது? கடைசியில் பலிகடா ஆவது மக்கள் தான். இன்னும் ஒரு இழப்பை அனுமதிக்க முடியாது.
மக்களின் கருத்துக்களை பிரதிபலிப்பதில் ஊடகங்கள், பத்திரிகைகளின் பங்கு மிக அவசியம். ஆனால் இங்கு ஒரு சில பத்திரிகைகள் தங்களுடைய இதழியல் அறத்தினை மீறி நடத்து கொண்டது வெட்கக்கேடானது. இன்று இந்த உலகில் வணிக, வியாபார நோக்குடனே அனைத்தும் பார்க்கப்படுகிறது. வியாபாரத்திற்காகவும், பணத்திற்காகவும், தன் நாட்டின் பலத்தை, மற்றொரு நாட்டின் மீது காட்டுவதிலும், சர்வதேசிய அரசியலில் தனக்கொரு வலுவான இடத்தை பிடிப்பதற்கும் ஒவ்வொரு நாடும் முனைகின்றது. இதில் மக்களின் நலன், அவர்களின் உணர்வுகள், அவர்களின் உரிமைகள் இவற்றினைக் கண்டு கொள்ள அவர்களுக்கு நேரமும் இருப்பதில்லை, அதற்கான மனதும் இருப்பதில்லை.
இலங்கைக்கு எதிரான தீர்மானத்தைக் கொண்டு வந்து அமெரிக்கா, பாலஸ்தீனிய விடுதலைப் போராட்டதை எதிர்கிறது. இலங்கைக்கு எதிரான தீர்மானத்தை எதிர்க்கும் சீனா, செசசானியா போராட்டத்தை ஆதரிக்கிறது. செசசானியா போராட்டத்தை ஆதரிக்கும் சீனா, திபெத் மக்களை விரட்டி அடிக்கிறது. கம்யூனிச நாடான கியூபா இந்த நூற்றாண்டின் மிகப் பெரிய இனப்படுகொலையை ஆதரிக்கிறது. காஷ்மீர் போராட்டத்தை ஆதரிக்கும் பாகிஸ்தான், இலங்கைக்கு எதிரான தீர்மானத்தை ஆதரிப்பதில்லை. அணு உலைகளை ஆதரிக்கும் இந்தியா, ஈரான் அணு உலைகளை எதிர்க்கிறது. வாக்கெடுப்பு நடத்தி தெற்கு சூடான், எரித்ரியா நாடுகளை உருவாக்கும் ஐ.நா, இலங்கையில் கை கட்டி வேடிக்கை பார்கிறது. அமெரிக்க அணு சக்தியை எதிர்க்கும் இந்திய கம்யூனிசம், ரஷ்ய அணு உலைகளை ஆதரிக்கிறது. எத்தனை முரண்பாடுகள்?? வியாபாரத்திற்காகவும், தங்களுடைய அதிகார பலத்தினை தக்க வைத்து கொள்வதற்காகவும், இது போன்ற மனிதாபிமானம் அற்ற செயல்களை ஆதரிக்கவும், எதிர்க்கவும் துணிகின்றன. இதற்கு காந்திய நாடான இந்தியாவும் விதிவிலக்கு அல்ல. பிணங்களைக் கற்பழித்து, பௌத்த நாடு என்று சொல்லிக் கொள்ளும் இலங்கையும் விதி விலக்கு அல்ல.
இங்கு இன்று ஜனநாயகம் என்ற சொல்லே கேள்விக்குறியாக உள்ளது. இங்கு நடைபெறுவது அனைத்தும் சந்தர்ப்பவாத, சமத்துவமற்ற அரசியலுக்கான இடமாகவே உள்ளது. மக்களால், மக்களுக்காக ஆட்சியாளர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது மக்களாட்சி. ஆனால் இங்கு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசியல்வாதிகள் மக்களைப் புரிந்து கொள்வதும் இல்லை, மக்களைப் புரிந்து கொண்ட அரசியல்வாதிகளை மக்கள் ஏற்றுக் கொள்வதும் இல்லை. மக்களும் சந்தர்ப்பவாத அரசியலையும், பணத்தையும் தான் ஏற்கிறார்கள். மாற்று சக்தியை மக்கள் ஏற்று கொள்வதும் கிடையாது. "மழை நின்றாலும் ,தூவானம் விழும்" என்று சொல்லி பிணங்களின் மீது அரசியல் நடத்திய 'தமிழினத்' தலைவர் கருணாநிதியை மக்கள் தேர்ந்தெடுப்பதும், தானே புயலின் கோர தாண்டவத்திற்கு இரையாகி உள்ள கடலூர், விழுப்புரம் மாவட்டங்களுக்கு, தன் சொத்தினை அடமானம் வைத்து, தேசிய வங்கியில் பத்து லட்சம் கடன் பெற்று, புயல் நிதியாக கொடுத்த அப்பழுக்கற்ற மனிதர் திரு.வை.கோ. போன்றவர்ககளை டெபாசிட் இழக்கச் செய்வதும், இந்த மண்ணில் தான் நிகழும்.
சமீபத்தில் நடந்து முடிந்த சங்கரன்கோயில் இடைத்தேர்தலில், சங்கர் நகர் பகுதியைச் சேர்ந்த ஒரு பகுதி மக்களுக்கு பணம் கொடுக்கப்பட்டு, மற்றொரு பகுதியைச் சேர்ந்த மக்களுக்கு பணம் கொடுக்கப்படாத நிலையில், அந்தப் பகுதி மக்கள், தேர்தல் நாள் அன்று மறியலில் ஈடுபட்டு, தங்களின் வாக்குக்கான பணத்தைப் பெற்று கொண்டு, வாக்களித்ததை என்னவென்று சொல்வது? இங்கு நடப்பது ஜனநாயகமா அல்ல பணநாயகமா?.
இந்த எந்திரமயமான வியாபார உலகில், யாருக்கும் சக மனிதனை நேசிக்கவோ, சக மக்களைப் பற்றி நினைக்கவோ நேரமும் இல்லை, மனமும் இல்லை. இன்று நாம் செல்லும் பயணத்தின் வேகம் மிகவும் ஆபத்தானது. ஒரு முடிவினை நோக்கி சென்று கொண்டு இருக்கின்றோம். அந்த முடிவு மனித இனம் எதிர்பார்க்க முடியாத அளவிற்கு, விளைவுகளை கொடுக்கக் கூடியது. ஆம் இது மனிதர்களுக்கான இடம், மனித நேயத்திற்கு இடம் இல்லை. மனிதர்கள் நாம் பூக்களின் மீது நடக்க ஆசைப்படுவதில்லை; கல்லறைகளின் மீதே நடக்க ஆசைப்படுகின்றோம். இந்த பூமி ஒரு தோட்டம், அது கல்லறைகளால் நிரப்பப்படுகிறது.
- அ.ராம்
உங்களை நான் நம்பாமல் இருப்பதற்கான காரணங்கள் இதோ.
“இந்த நூற்றாண்டின் மிகப் பெரிய அறவழிப் போராட்டம் மிக துயரநிலையை எட்டி உள்ளது” என்று முதல் வரியிலேயே ஒரு பொய்யை நீங்கள் முன்வைக்கிறீர்க ள். இதே பொய்யை உங்களின் புதிய ஆதரவாளரான தன்னைத்தானே “ஞாநி” என்று சொல்லிக்கொள்ளும ் அக்ரகாரத்து ****** திரும்பத்திரும் ப சொல்லிக்கொண்டிர ுக்கிறது. அதுமட்டுமல்ல, பெரியார் வீட்டுப்பெண்கள் முன்னின்று நட த்திய வரலாற்றின் பொன்னெழுத்துக்க ளால் பொறிக்கப்பட்ட ஒரு குறிப்பிட்ட போராட்டத்தையும் கூடங்களம் போராட்டத்துடன் ஒப்பிடுகிறது. கூடங்குளம் வன்முறை இல்லாமலிருந்தது என்பது உண்மை. அதைவிட முக்கியமாக விலைமதிக்கமுடிய ாத மனித உயிரிழப்பு இல்லாமல் அது நிறைவுக்கு வந்த்து என்பது எனக்கு மிகப்பெரும் நிம்மதி. ஆனால், இதற்கான பின்னணி என்ன? ஆரம்பம் முதலே தமிழக அரசின் அமோக ஆதரவுடன் இந்த போராட்டம் நடந்தது. அதனால் தான் கீற்று ந்ந்தனின் நேரடி வர்ணனையின்படி, “போராட்ட்த்தில் ஈடுபட்ட போராளிகள் (?) காவல்துறையினரை “கேலி செய்து ரவுசு” விட்டபோது கூட காவல்துறை அமைதி காத்த்து. போராட்ட்த்தை முன்னின்று நட்த்திய உதயகுமார் ஆரம்பம் முதலே “புரட்சித்தலைவி அம்மா” என்று தான் வார்த்தைக்கு வார்த்தை வர்ணித்தார். அதற்கு பிரதியுபகாரமாக தமிழக காவல்துறையும் கேலி செய்யப்பட்டாலும ் அமைதி காத்த்து. இதில் இந்த போராட்டம் அமைதியாக நடந்த தற்கு போராட்டக்கார்ர் களின் “காந்திய அஹிம்சை வழி காரணமா? அல்லது ஆளும் அதிமுக அரசின் பரிபூரண ஆதரவு இருந்த்து என்பது காரணமா” என்பதை அறிவு நாணயத்துடன் சிந்திப்பவர்களி ன் முடிவுக்கே விட்டுவிடுகிறேன ். இத்தனைக்குப்பிற கும் அவர்கள் காந்திய வழியின்படியே போராடினார்கள் என்று நீங்கள் நிறுவ முயன்றால், உதயகுமார் கோஷ்டிக்கும் அவர்களை எதிர்த்து போராட்டம் நட்த்த்திய இந்து முன்னணி கோஷ்டிக்கும் நடந்த மோதலும், அதில் உதயகுமார் கோஷ்டிப்பெண்கள் தலைவிரிகோலமாக கையில் செருப்பேந்தி நின்ற காட்சிகளின் புகைப்படங்கள் இன்னமுன் இணையத்தில் காணக்கிடைக்கின் றன. விரும்புபவர்கள் சென்று பார்த்துக்கொள்ள லாம். எனவே இதில்வன்முறை இல்லாமலிருந்த்த ற்கு அரசு ஆதரவுடன் நடந்த போராட்டம் என்பது தான் காரணமே தவிர, உதயகுமார் வகையறாக்களின் “அஹிம்சைவழிகளல் ல” என்பது தான் என்னுடைய மறுப்பு.
அடுத்து, உங்களின் கட்டுரையில், உலக அரசியலை அலசுகிறீர்கள். அரசியல்வாத்களை “பிணம் தின்னும் கழுகுகள்” என்கிறீர்கள். பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கை கண்டிக்கிறீர்கள ். கடைசியாக கருணாநிதியையும் கண்டிக்கிறீர்கள ். ஆனால் கூடங்களம் அணுமின் நிலையத்தில் உங்களின் இஷ்ட்தெய்வமாக இருந்து கடைசியில் கைவிட்ட “புரட்சித்தலைவி அம்மா” அவர்களைப்பற்றி ஒரு வார்த்தை கூட இல்லையே ஏன்? உங்களின் இந்த கள்ளமவுனம் தான் உங்களை காட்டிக்கொடுக்க ிறது. அதாவது ஆரியகூத்தாடினால ும் தாண்டவக்கோனே, காரியத்தில் கண்வையடா தாண்டவக்கோனே என்கிற கதையாக எந்த பிரச்சினை பற்றி பேசினாலும் அதில் சம்பந்தம் இருக்கிறதோ இல்லையோ கருணாநிதிக்கு ஒரு திட்டு; ஒரு கொட்டு, ஆனால் இஷ்ட தெய்வம் ஜெயல லிதாவுக்கு முடிந்தால் பாரட்டு, முடியாவிட்டால் கள்ள மவுனம். என்னே உங்களின் அறிவு நாணயம்? அரசியல் நடுநிலை? இந்த லட்சணத்தில் மக்களுக்கு உபதேசம் வேறு? மக்களையும் கருணாநிதியையும் ஒரு சேரத்திட்டும் நீங்கள் இப்படி எழுதியிருக்கிறீர்கள்.
“மக்களும் சந்தர்ப்பவாத அரசியலையும், பணத்தையும் தான் ஏற்கிறார்கள். மாற்று சக்தியை மக்கள் ஏற்று கொள்வதும் கிடையாது. "மழை நின்றாலும் ,தூவானம் விழும்" என்று சொல்லி பிணங்களின் மீது அரசியல் நடத்திய 'தமிழினத்' தலைவர் கருணாநிதியை மக்கள் தேர்ந்தெடுப்பது ம், தானே புயலின் கோர தாண்டவத்திற்கு இரையாகி உள்ள கடலூர், விழுப்புரம் மாவட்டங்களுக்கு , தன் சொத்தினை அடமானம் வைத்து, தேசிய வங்கியில் பத்து லட்சம் கடன் பெற்று, புயல் நிதியாக கொடுத்த அப்பழுக்கற்ற மனிதர் திரு.வை.கோ. போன்றவர்ககளை டெபாசிட் இழக்கச் செய்வதும், இந்த மண்ணில் தான் நிகழும்.”
உங்களின் இந்த வரிகளை ஒரு வாத்த்திற்காக அப்படியே ஏற்றுக்கொள்வோம் . நீங்கள் குறிப்பிடும் “பிணங்களின் மீது கருணாநிதி” அரசியல் செய்துகொண்டிருந ்த அந்த காலகட்ட்த்தில் அந்த பிணங்கள் விழுவது சரி என்று வாதாடிய ஜெயல்லிதா பற்றி நீங்கள் ஒரு வார்த்தை கூட பேசாமல் போகும் மர்ம்ம் என்ன? அந்த சமயத்தில் நீங்கள் கொண்டாடும் வைகோ எந்த கூட்டணியில் இருந்தார்? அதே அம்மா தலைமையிலான கூட்டணியில் தானே? 2006 ஆம் ஆண்டு மூன்று சட்டமன்ற தொகுதிகள் கூடக்கிடைக்கவில ்லை என்று கூறி கடைசி நிமிட த்தில் திமுக கூட்டணியிலிருந் து விலகி அம்மாவிடம் அடைக்கலம் புகுந்த புரட்சிப்புயல், 2009 ஆம் ஆண்டு இலங்கை தமிழர்கள் கொல்லப்படுவது இயற்கையே என்று சமாதானம் சொன்ன ஜெயல்லிதாவிடமிர ுந்து வரவில்லையே ஏன்? உங்களைப்போன்றவர ்களின் வாதப்படி 40,000 இலங்கை தமிழர்கள் கொல்லப்பட்டாலும ் பரவாயில்லை அதிமுக கூட்டணியில் இருக்கலாம், ஆனால் மூன்றே மூன்று சட்டமன்ற தொகுதிகள் கூடுதலாக இல்லாவிட்டால் திமுக கூட்டணி தேவையில்லை. அப்படித்தானே? வைகோவைபோலவே நீங்களும் புத்திசாலித்தனம ாக பொய் சொல்வதாக் நினைத்து மாட்டிக்கொள்கிற ீர்கள். கூடங்குளம் பிரச்சினை பற்றி எழுதவந் நீன்கள் ஜெயல்லிதாவை பற்றி ஒரு இட்த்தில் கூட பேசாமல் விமர்சிக்காமல்ல ் இருப்பதன் மர்ம்ம் என்ன்? அடுத்து வைகோ ப்போயஸ் தொட்டம் போகப்ப்போகிறார் என்பது தானே>?
இந்த லட்சணத்தில் வைகோவை மக்கள் ஆதரிக்கவில்லை என்று பழியை தூக்கி மக்கள் மேல் போடுகிறீர்கள். மக்கள் தேடுவது சுயமான தலைமை தாங்க்கும் தலைவனை. மற்றவர்களுக்கு எடுப்பாக செயற்படும் கங்காணிகளையல்ல. தமிழக அரசியல் வரலாறு நெடுக அது தான் நிதர்சனமாக நிரூபிக்கப்பட்ட உண்மை. காமராஜருக்கு எதிராக அண்ணாவை ஆதரித்தார்கள். கருணாநிதிக்கு ஆதரவாக எம் ஜி ராமச்சந்திரனை ஆதரித்தார்கள். அடுத்து ஜெயல்லிதாவை ஆதரித்தார்கள். இதில் வைகோவின் அரசியலில் அவர் திமுகவில் இருந்தபோது கருணாநிதியின் கையாளாக இருந்தார். தனிக்கடை வைத்து வியாபாரம் செய்தார். அதை தொடராமல், ஜெயல்லிதாவுக்கு ம் கருணாரிநிதிக்கு ம் மாறி மாறி ஆள்பிடி ஆதரவு அரசியலை முன்னெடுத்தார். வாக்காளனை பொறுத்தவரை, அவன் கருணாநிதி அல்லது ஜெயல்லிதாவை தான் முதல்வராக்க வேண்டும் என்கிற நிலையிருந்தால் அவன் நேரடியாகவே அவர்அளுக்கு ஓட்டுபோட்டலாமே. அதைவிட்டுவிட்டு வைகோ வழியாக அவன் ஏன் கருணாநிதியையோ, ஜெயல்லிதாவையோ ஆதரிக்க வேண்டும்? வைகோ ஏதோ சொந்த காசை தானே புயலால் பாதிக்கப்பட்டவர ்களுக்கு உதவியதாக சொல்கிறீர்கள். இதை நான் நம்பமாட்டேன். காரணம், 1996, 1998, 1999, 2001, 2004, 2009 தேர்தல்களில் அவரும் அவர் கட்சி வேட்பாளர்களும் எவ்வளவு பணத்தை செலவழித்தார்கள் , யார் அந்த பணத்தை கொடுத்தார்கள் என்கிற உண்மையான கணக்கை (தேர்தல் ஆணையத்திற்கு கொடுக்கும் பொய் கணக்கையல்ல) உங்களால் வெளியிடமுடியுமா ? கண்டிப்பாக முடியாது. அப்படியிருக்கும ்போது தானே புயல் குறித்து நீங்கள் சொல்வதை எப்படி நாங்கள் நம்புவது. இந்தியாவின் அர்சியல் கட்சிகளில் எல்லாமே ஊழல் கட்சிகள். ஊழல் பணம் இல்லாமல் எந்த கட்சியும் நடக்கவில்லை என்பதே இன்றைய யதார்த்தம். அதில் அளவு குறைவாக இருக்கிறதா? அந்த கட்சியால் விளையும் பொதுநன்மை என்ன என்று பார்க்கமுடியுமே தவிர, நீங்கள் கட்டமைக்க முயலும் “சொந்தக்காசை தர்ம்ம் செய்யும் தர்மப்பிரபு வைகோ” என்கிற பொய்யான மாயத்தோற்றத்திற ்கு இங்கே இடமில்லை.
இப்படிக்கு ராம்
RSS feed for comments to this post