நான் பிறந்தவுடன் இன்பம் கொண்டாள் தாய். வளர்ந்தேன். வாழ்ந்தேன் சில காலம் மட்டுமே! பிறப்பியம் எனும் சாதகம் பார்த்தார்கள் மாப்பிள்ளை வீட்டார். பொருத்தம் பத்துக்கு எட்டு இருந்ததாம்! இல்லாத இரண்டு எவையோ? பொட்டிட்டுப் பூச்சூடி வளையல்கள் அணிந்து பட்டுடுத்திப் பாங்காய் சென்றேன் படை சூழ வாழ்வேன் என நம்பிக்கையுடன். இன்னும் சொன்னால் மனம் கொள்ளா கனவுகளுடன்! நம்பிக்கையும் போனது; கனவுகளும் போயின.கிடைத்தன எதிர்பாரா நிலையில் பல! அவைதான் வசவுகள்.விதவையா னேன். எப்படி? அவன் வேறொருத்தியுடன் எனில் கூட சற்று சிந்திருப்பேன். ஆனால் ஊரறிய என்னுடன். திக்குக்கு ஒன்றென எண்ணில் தெரியாது. அதை உணர்த்தவும் முடியாது."நல்லவ ன்" அவன். அவனுக்கெனப் பெயர் இருந்தாலும் அது கல்விச் சான்றிதழிலும் அவனைத் தெரிந்ததாகக் காட்டுபவர்களிடம ு மட்டுமே! பொட்டுண்டு' பூ உண்டு. பட்டுண்டு; அவன் தேவையை நிரப்பவதற்கு மட்டுமே அவன் பக்கத்தில் உண்டு. கெட்டேனா? கெடுக்கப்பட்டேன ா? "விதவை" தானே அவன் இருந்தாலும் இல்லையெனினும் நான்.