 |
கவிதை
தண்ணீர் படைக்கும் தடை!
தொ. சூசைமிக்கேல்
(நேரிசை வெண்பா)
ஆறுகளே! நாட்டுக்(கு) அணிகலனாய் வாய்த்திருக்கும்
பேறுகளே! உம்மால் பெருந்துயரே! – வீறுகொளாக்
கோழைத் தமிழோர் குறைபா(டு) அறியாதே
நீள நடக்கின்றீர் ‘நீர்’!...
மணற்கொள்ளை என்னும் மதிகேட்டின் உச்சம்
கணக்கில்லை யன்றோ,எம் கண்முன்! – மணக்கும்
நதிநீர் உயிருக்கு நாச(ம்)விளை விக்கும்
கதிகேட்டைக் கண்டிலரோ, நீர்?
நன்னடத்தைப் பொன்னியாம் நற்றமிழர்க் காவிரியைக்
கன்னடத்தார் கைப்படுத்திக் காட்டுகின்றார் – இந் நடத்தை
ஏற்புடைத்தோ என்றெழும் எம்மோர் குமுறலெல்லாம்
கேட்பதுண்டோ உங்கள் செவிக்கு?
பாலாற்றை எம்முன்னே பாழாறாய் ஓடவைக்க
ஆலாய்ப் பறக்கின்றார் ஆந்திரத்தார் – நூலாய்
இளைக்கும் உழவர்தமை ஏறெடுத்தும் பாராப்
பழிக்(கு)இங்கே என்ன பதில்?
எல்லைப் புறத்திருக்கும் எங்கள்நீர் ஆதாரம்
முல்லைப் பெரியாற்றின் மூச்சடைத்துத் – தொல்லை
புரிகின்ற ‘தோழர்’களின் புல்லறிவாண் மைக்குப்
புரிந்துகொண் டீரோ பொருள்?
மழைநீர் பெருகின் மதகுதிறக் கின்றார்…
பிழைவானம் பொய்க்குங்கால் பேணார்…– விளைநிலமோ
வெட்டவெளி யாhனபின்பும் வெள்ளம்தாரார்… நீவிர்
உற்றபுகழ்க்(கு) உண்டோ பொருள்?
நதிநீர்ப்பங் கீட்டு நடுவர்மன்றம் இன்றோர்
பொதிசுமக்கும் நல்விலங்காய்ப் போயிற்(று)! – எதுசொலினும்
கேட்காது, தீர்ப்பும் கிடைக்கா(து)!... உரிமைகளை
மீட்கவழி வேறுண்டோ, மேல்?
எம்மவர்க்கு எட்டும்நீர் எட்டா(து) உமைத்தடுத்து,
வன்முறைக்கு மேலும் வழிவகுத்து, – உம்மீ(து)
அணைமேல் அணைசெய்(து) அடைக்கும் கொடுமைக்(கு)
இணையேதும் உண்டோ இவண்?
முலைசுரந்(து) பால்வார்க்கும் முன்னறி தெய்வம்போல்
அலைசொரிந்து எம்கூழ் அளக்கும் – விலைகடந்த
ஆறுகளே, நீவிர் அறமற்றுப் போவீரேல்
ஆறுதலாய் எம்மவர்க்கிங்(கு) ஆர்?
பொழிலொடு,பூங் காற்றும் புடைசூழப் பூமீ(து)
எழில்நடையாய் ஏகும் நதிகாள்! – விழிபடரும்
கண்ணீர் துடைக்கும் கருத்திலையோ? எத்தனைநாள்
தண்ணீர் படைக்கும் தடை?
- தொ.சூசைமிக்கேல் ([email protected])
இவரது மற்ற படைப்புகளைக் காண இங்கே அழுத்தவும்
படைப்பாளிகளின் கவனத்திற்கு...
கீற்று இணையதளத்திற்கு தங்களது படைப்புகளை அனுப்ப வேண்டிய மின்னஞ்சல் முகவரி: [email protected]. வேறு எந்த இணைய தளத்திலோ, வலைப்பூக்களிலோ வெளிவராத படைப்புகளை மட்டுமே கீற்றிற்கு அனுப்பவும். அப்படியான படைப்புகள் மட்டுமே கீற்றில் வெளியிடப்படும்.
|
|
|
|
|
